Beetje laat...

5 mei 2015
Vorige week kwam een gast naar de receptie met een ontzettend dik boek en de vraag of ze die bij ons achter kon laten. Toen ik de titel zag zei ik dat dat prima was en dat ik hem eerst zelf zou lezen!! De titel is “Natchez Burning” en ik vroeg haar of dat degene in Mississippi was...jawel, hartstikke leuk, daar ben ik met Marjo geweest, dus ik vertelde over het huis dat ik daar gezien heb enz. Nu heb ik gisteren een eerste hoofdstuk gelezen en vanmorgen heb ik het in de boekenkast gezet in de lounge…het gaat over de periode voor Martin Luther King zeg maar, toen het helemaal geen probleem was dat de meeste zwarten in Amerika vermoord werden om niets in die regio…sorry, maar daar kan ik niet goed tegen. Werd van dat eerste hoofdstuk al niet lekker! Het grappige was dat die mevrouw later nog terug kwam om te zeggen dat het verhaal allemaal aangedikt was en fictie…kan wel zijn, maar die dingen gebeurde echt. Dus ik weet niet waar ze me voor wilde waarschuwen of dat ze zelf vond dat het allemaal niet zo erg was als er beschreven word. Goed ik weet niet hoe de rest van het boek is, maar naar wat ik in het eerste hoofdstuk al gelezen heb zegt mij genoeg.
Geeft niet, er staan nog meer boeken in de Lounge en ik heb mijn reisgids voor Australië!! Waarvoor ik ook al mijn eerste contact heb gelegd!!
Vorige week stond de Chef aan de balie toen ik het erover had dat ik einde van dit seizoen naar Australië wilde. Hij ging meteen zijn zus bellen, want zij woonde daar en zij kon me wel helpen met vragen over hoe ik daar aan het werk kon!! Ik zei dat hij dat niet moest doen, dat ze vast aan het slapen was, ik bedoel het was hier net in de morgen! Gelukkig nam ze niet op, denk dat ze echt lag te slapen. Maar later probeerde hij het weer en toen was ze er wel. Voordat iemand ook maar iets kon zeggen vertelde hij haar dat we alleen maar samen werkte, dat ze er verder niets over hoefde te denken en geen rare vragen hoefde te stellen. Inmiddels had zij mij al gezien, ze bellen via een soort Skype of Facetime en toen zei ze dat ik eruit zag alsof ik hersens had en dat hij alleen voor de domme ganzen ging!! Haha Kent ze hem waarschijnlijk beter dan hij denkt! Ze woont nu 2 jaar in Sydney en is daar via een werk visa aan de slag gegaan bij een bank. Nu komt zij uit de UK en denk dat dat toch iets makkelijker is, aangezien Australië nog steeds onder Britse vlag staat zeg maar. Maar volgens haar moet het in de Hospitality ook niet moeilijk zijn om een sponsor te vinden en aan de slag te gaan. Ik heb haar verteld dat ik eerst op vakantie wil om te kijken hoe het er is en dan kan ik altijd aan de slag als ik iets leuks kan vinden! De Chef heeft me ook haar emailadres gegeven, ik mag haar ook mailen met vragen en misschien kunnen we in Syndey afspreken als ik er ben!
Ondertussen konden we door hoge waterstand niet verder varen naar Basel afgelopen week. De gasten moesten in Breisach van boord, nog nooit zo’n snelle disembarkation meegemaakt! Rond 9 uur was iedereen weg, heerlijk! Zodra iedereen van boord was, zijn wij meteen naar Strasbourg gevaren, waar ’s middags de nieuwe groep aan boord kwam. En daar liggen we nu sinds zaterdag! Zondag en maandag zijn mensen met bussen naar de verschillende excursies gegaan. En gisteren was er sprake van dat de gasten vandaag van boord gingen en naar een hotel werden gebracht om de rest van de week te verblijven, maar helaas waren er geen hotelkamers meer te verkrijgen! Er schijnt een beurs te zijn in Frankfurt en Mainz als ik het goed heb onthouden, dus alle hotels zitten vol. En uiteraard hebben ze wel zo’n 50 kamers nodig om de hele groep in kwijt te kunnen, want het heeft geen zin om er 10 in het ene hotel en 10 in een ander hotel te boeken. Daar word de Cruisedirector ook niet vrolijk van!
Vind het een ontzettend leuk mens! Ze is heel aanwezig als ze met de gasten praat of als ze iets aan ze verteld, maar verder is ze heel rustig. Zoals nu is ze toch druk met heen en weer bellen, vragen en regelen, maar ze is absoluut niet chaotisch of zenuwachtig, heerlijk!
Maar goed, aangezien er geen hotels te vinden waren, zijn de mensen gebleven. Ze krijgen nu wel geld terug en als ze vandaag naar huis hadden willen gaan had dat ook geen probleem geweest. Want ondertussen worden de excursies te ver weg om met een bus te doen, ze zijn nu al 3 uur onderweg naar Rüdesheim! En daar hebben de meeste mensen natuurlijk geen zin in, dat is wel te begrijpen.
Maar voorlopig blijkt het water nog niet te dalen. En dat is moeilijk te zien hier, we liggen in een haven. De Rijn zelf schijnt zo’n 8 meter hoger te zijn. Door regenval in Basel, waardoor alles naar beneden komt. Ik heb wel begrepen dat de Rijn voorbij een bepaald punt breder is en dan heb je er geen last van, maar we moeten eerst voorbij dat punt zien te komen en tot nu toe heb ik nog geen idee wat de bedoeling is verder.
We gaan het zien!
8 mei 2015
Uiteindelijk zijn we dinsdag avond toch gaan varen, naar de dichtst bijzijnde sluis om er als eerste te zijn als dat ding open zou gaan. Maar woensdagochtend was al duidelijk dat dat niet ging gebeuren…er lag nog maar 1 ander schip, dat zei eigenlijk al genoeg. Pas na de lunch heeft Katy de mensen verteld dat we toch weer terug moesten naar Strasbourg. Er was een sluis open gegooid bij Basel in de buurt, omdat het water te hoog kwam, maar die golf kwam sneller dichterbij dan voorspeld en daardoor konden we niet verder. Dus weer terug naar Strasbourg…voor donderdag was de volgende constructie bedacht:
De Avalon Visionary lag in Bingen voor anker. De gasten die daarop zaten zijn naar ons schip gebracht per bus en onze gasten zijn naar de Visionary gebracht, zodat deze mensen in ieder geval naar Amsterdam konden, waar ze dan in ieder geval weer hun vluchten naar huis konden halen.
Het was wel sneu voor die mensen, blij dat we eindelijk konden varen en moesten we toch weer terug. Helaas hebben ze meer in een bus gezeten dan gevaren, maar het was gewoon niet anders. Als die sluizen niet open gaan, dan kun je niets doen.
Om de mensen een hart onder de riem te steken hebben we ze iets extra’s bij het diner gegeven en toch de crew show door laten gaan…en guess what?!
Jawel, ondergetekende was weer de Harry…en dit keer nog iets meer! Haha
Het opwarmertje dat Katy vorige week met de gasten deed, mocht ik nu uitproberen!! Katy had de mensen natuurlijk al dagen achter elkaar toegesproken en vanmiddag ook bezig gehouden, terwijl we weer terug gingen naar Strasbourg en ze had niet zoveel zin om dit te doen. Dus ik zei dat ik het wel wilde proberen. Detlef zei dat hij het wel wilde doen, maar hij was niet zo goed in voorlezen...mmm, denk echt dat hij liever de idioot uithangt tijdens de sketches waar hij in mee doet, hij is er goed in en heeft er zichtbaar plezier in!! Haha
Maar goed, nu moest ik dus de gasten in groepen verdelen! In het begin leek het nergens heen te gaan! Maar uiteindelijk was het wel ontzettend lachen! Ik begon zeg maar achterin de lounge en zo terug richting bar, waar de mensen meer geluid maakten dan degene achterin de lounge…dus daar moest ik wel wat van zeggen natuurlijk, was wel opvallend!! Haha
Katy heeft van de zijlijn meegeluisterd en gekeken en ze belde me later dat ze het hartstikke goed vond gaan! Uiteindelijk was het ook wel leuk om de mensen een beetje in de zeik te nemen! En we wilden ze ook met een knal de deur uit sturen! Bij ons eind lied kregen ze allemaal een glas champagne.
We vonden het allemaal echt jammer dat het zo gelopen is en de gasten konden ook zien dat we al het mogelijke hebben gedaan om te zorgen dat ze toch verder konden.
Het was alleen wel lekker druk!!! Donderdagochtend om half 9 stapte iedereen in de bus naar Bingen. Toen moesten wij als een gek alles schoonmaken en in orde maken, want de groep van de Visionary zou rond 12 uur bij ons zijn. Nu hadden we wel op de nieuwsbrief gezet dat check in rond 3 uur zou zijn, maar daar had natuurlijk niemand zin in.
Het is echt ongelooflijk hoe onredelijk mensen kunnen zijn! Echt de HK was als een razende aan de slag gegaan en uiteindelijk was alles voor 2 uur klaar, dan nog van die zeikerds dat ze niet eerder de kamer in konden! Gelukkig hebben we een HM die deze mensen op subtiele doch nadrukkelijke wijze duidelijk kan maken dat hij dat niet pikt! Met andere woorden, hij vertelde de grootste zeikerd dat hij de HK wel dankbaar mocht zijn dat ze zijn kamer wel een uur voor de deadline klaar hadden!!! Gelukkig is iedereen weer bijgedraaid en in een beter humeur.
Helaas varen we ook dit weekend geen meter verder…De sluizen zijn inmiddels wel open, maar er liggen zoveel schepen te wachten om erdoor te kunnen dat dat wel een paar dagen duurt voordat iedereen er doorheen is!
Om het schema aan te kunnen houden dat we oorspronkelijk zouden varen, komen de mensen die morgen in Basel op de Visionary zouden stappen, naar ons schip in Strasbourg. De Visionary pikt onze groep in Amsterdam op en woensdag gaat onze groep per bus naar de Visionary en wij krijgen dan de groep van de Visonary die mee terug gaat naar Basel. Snap je het nog?!
En vanaf volgende week zaterdag zouden we dan weer op schema zitten. We hadden dit weekend in Amsterdam moeten zijn, maar daar is de Visionary nu en andersom, dus met dat heen en weer gedoe lossen we het weer mooi op.
Het is wel een geregel en gedoe, maar volgende week zal geheid beter verlopen omdat we dan alweer weten wat we kunnen verwachten!
Daarbij hebben we dan Isabel als cruise director en zij weet tenminste van wanten! De cruise director die we nu hebben is echt een ei! Ik heb hem vorig jaar in Frankrijk ook een week gehad en dat was wel lachen, maar nu, ik weet niet wat er aan de hand is, maar hij weet niets, vraagt alles 100x en is niet duidelijk naar de gasten of naar ons. Je moet overal achteraan zitten en dan nog krijg je het niet! Gelukkig hebben we hem niet de hele week!
Ondertussen ben ik nog niet het centrum van Strasbourg in geweest, maar het gebied rondom onze ligplaats is niet echt gezellig. Nu ben ik toch niet echt dol op de Fransen…ik word depressief van hun huizen en het zijn gewoon grove boeren! Zal blij zijn als we weer gaan varen! Haha



Groetjes,
Linda