Een heel lang vakantieverhaal!

17 juli 2015
Jawel, vakantie!! Wat is dat ook alweer?? Haha
Inmiddels is het alweer bijna voorbij, as zaterdag ga ik weer aan de slag. Twee weken is eigenlijk nog steeds te kort, maar goed, volgend jaar dan maar langer vakantie nemen!
Ik ben 4 juli ’s morgens vroeg naar Londen vertrokken. Mijn vlucht ging om half 9 en ik had om half 7 de trein naar Schiphol al, zo vanaf Amsterdam is dat maar lekker een kwartiertje rijden.
Terwijl ik stond te wachten tot alle passagiers uit het Easyjet toestel waren, kwam onze Chef langs lopen! Hij was net een weekje naar Londen geweest en hij mocht die dag weer aan de slag! Konden we nog even naar elkaar zwaaien, was wel grappig!
Om half 9 weg en dan om half 9 aankomen, heerlijk zo’n uur achteruit! Ik had van tevoren al bus vervoer geregeld, voor een rit naar het centrum om half 10. Was ruim op tijd, stond alleen bij de verkeerde halte, dus miste ik mijn bus alsnog…alhoewel er stond een of andere “regelaar” bij, waarvan we niet op de bus mochten stappen. Het is zo dat je voor een bepaalde tijd reserveert en als je later komt, kun je mee als er nog plaats is. Inmiddels waren ze de mensen die niet voor die tijd hadden gereserveerd al aan het inladen en konden wij er niet bij…Ergens was er iets niet helemaal juist aan dit plaatje, want wij konden nu met de volgende bus mee, alleen zouden daar dan ook mensen niet meer mee kunnen als de bus vol zou zijn. Naar mijn idee schuift het zo dan alleen maar op, maar goed, het “regelen” houdt haar van de straat!
Nu zat ik rond 10 uur in de bus en rond 11 uur stond ik op Baker Street in hartje Londen! Daarna was het ongeveer 20 minuten lopen naar Drummond Street, waar Schafer House stond. Dat is een studentenflat, waar ik voor die paar dagen een kamer gehuurd had. Goed, het was geen hotel, maar qua prijs viel het best mee. Ik had ook al gekeken naar hostels, maar die waren veel duurder, vooral omdat die helemaal hartje centrum zaten.
Ik zat in flat B, 5e verdieping, huis 4 en kamer 2…het moest een keer herhaald worden om te blijven hangen, maar daarna wist ik de weg wel te vinden. Lekker alles uitgepakt en ff bijgekomen van de reis en het weer, het was in Londen op dat moment ook lekker warm!
Er lag een heel informatie pakket op de kamer, waarin stond waar de dichtstbijzijnde supermarkt enz. Dat was wel makkelijk, het was inmiddels 12 uur, tijd om te gaan eten! Ik heb bij een supermarkt een salade gehaald en wat te drinken en daarmee ben ik naar het park gegaan.
Drummond Street ligt vlakbij St. Regent’s park, onwijs groot park met een dierentuin erin. Ik ben bij een van alle ingangen naar binnen gegaan en ben op de eerste de best plek in de schaduw neer geploft!
Lekker gegeten en wat gelezen. Nog een klein rondje door het park gelopen en toen had ik het wel weer gehad voor die dag!
Ik ben terug gegaan naar mijn kamer en ik ben op bed in slaap gevallen. Was echt zo moe, ik heb 2 uur geslapen! Toen ben ik bij de McDonalds iets gaan eten, goed weet ik vind je overal, maar ik was nog steeds zo moe, ik had geen zin om verder te zoeken, dit kende ik, het was goed zo.
Op de terugweg bij de supermarkt iets te ontbijten gekocht voor de aankomende dagen. Bij de Receptie wel gevraagd waar ik de keuken kon vinden...ik had in mijn hoofd dat het een grote keuken voor de hele verdieping moest zijn, maar op de gang zat niets.
Bleek dat de keuken ook in je “huis” te vinden was! Er zat een badkamer, 2 kamers en tegenover mijn kamer zat de keuken! Het waren allemaal branddeuren en overal stond op dat je ze dicht moest laten, ik had de deur van de keuken dan ook nog niet geprobeerd. Maar jawel, hartstikke leuk, koelkast erin, kookplaat met oven, bestek en borden van alles 2 stuks en 2 van die barstoelen, zodat je daar aan het aanrecht kon eten.
Er stond ook een waterkoker en een broodrooster, daar was ik wel blij mee, voor mijn bagels met creamcheese!!!
Zaterdagavond ging rond half 9 het licht al uit, hield het echt niet meer. Maakt ook niet uit, ik had vakantie!
Zondagochtend natuurlijk vroeg wakker, de gordijnen waren erg licht, dus zodra het buiten licht is, ben je wakker. Helaas regende het die ochtend, alhoewel mij dat het excuus gaf om lekker rustig aan te doen! Lekker op mijn gemak ontbeten en gekeken naar wat ik die dag ging doen!
Ik had op internet al gezien dat er een BubbaGump restaurant in London zat en ik wilde daar op mijn verjaardag gaan eten. Denk dan ga ik zondag vast reserveren, maar ik was echt ongelooflijk de weg kwijt! Nu staan er op de meeste hoeken van de straten een paal met een kaart, het punt waar je staat en wat er binnen een straal van 5 minuten lopen te vinden is, maar om een of andere reden kwam ik maar niet dichter in de buurt van dat restaurant.
Inmiddels had ik al zoveel andere leuke dingen gezien dat ik Caroline een sms stuurde dat we wel zouden zien waar we gingen eten de volgende dag! Dus ik heb niet gereserveerd, heb het hele restaurant niet eens gezien! (en uiteindelijk vond ik het ook meer iets voor als ik weer in Amerika ben, dus een keer daar eten komt nog wel!)
Maar wel lekker rond gelopen en veel andere leuke dingen gezien! En ik ben lekker naar de National Portrait Gallery gegaan. Veel bekende gezichten gezien! Ik lees veel over de geschiedenis van Engeland en in die boeken staan meestal ook plaatjes van de schilderijen die van deze mensen zijn gemaakt. Ik heb de Tudors en Stuarts en de Victoriaanse en Edwardiaanse schilderijen bekeken, de moderne portretten heb ik niet gezien. Daar hou ik niet zo van.
Daarna nog naar St.Martin in the Field gegaan, een kerk aan Trafalgar Square, tegenover de Gallery. Wel interessant om het raam daar achter het altaar te zien, het is heel groot, laat ook veel licht binnen. Het is geen origineel glas-in-lood raam, maar wit glas met van ijzer een soort raamwerk erin en in het midden is een grote cirkel, met het ijzerwerk er omheen, waardoor het eigenlijk lijkt alsof er een kogel door de kerk is gegaan. Alhoewel als je goed kijkt, maakt dat een mooi kruis. Lastig te omschrijven, dus beter als je het zelf een keer gaat bekijken!
Uiteindelijk op The Strand bij de Pizza Hut beland voor het avondeten. Kreeg tijdens het eten een beetje de kriebels, het gevoel dat ik vast moest gaan lopen, want het was nog best een eindje naar de studentenflat…maar toen ging het regenen en werd de beslissing dus voor mij genomen, nog lekker blijven zitten tot alles op was!
Maandag was mijn verjaardag en ik stond al om 7 uur naast mijn bed! Geloof dat dat 40 jaar geleden ook het geval was!
Qua weer was het dan helaas niet als 40 jaar geleden! Ik had een rok met een t-shirt erop aan, eenmaal buiten waaide ik bijna uit mijn hemd, dus snel terug voor een jas!
Rond 10 uur ging ik de deur uit, ik ben op mijn gemak naar Southwark Cathedral gelopen. Daar gaf Caroline ’s middags een gratis concert met het orkest waar ze in speelt. Ik ben via The Strand naar St. Pauls Cathedral gelopen. Daar ben ik de Millenium Bridge overgestoken naar het Tate Modern museum, via The Globe (het theater waar Shakespeare gespeeld heeft, alhoewel het waarschijnlijk niet op dezelfde plek staat als waar het in zijn dagen stond…dus eigenlijk is het gewoon een tourist-trap!) langs de Thames naar de kathedraal gelopen.
Was wel grappig, ik had voor vertrek al gelezen over Whitehall Palace en dat moest ergens bij de Tower Bridge zijn. Toen ik dat op de kaart zag, vond ik dat best ver weg, maar nu liep ik er ineens langs! Of althans langs dat wat ervan over was! Het was een paleis voor de Bisschoppen die in Londen kwamen logeren en was heel groot, nu is het niet meer dan de kelders en een muur waar vroeger een rozet raam in gezeten heeft. Was wel interessant om te zien, zeker nu ik er zo ineens naast stond!
Vlakbij de kathedraal was een markt met van allerlei etenswaren te koop, erg druk en het stonk…allerlei verschillende geuren door elkaar!
Ik moest heel nodig naar toilet, dus ik heb niets te eten op de markt gekocht, maar ik ben lekker ergens gaan zitten, lekker gegeten en gelezen.
Rond kwart voor 3 was ik in de kathedraal, een half rondje gelopen en Shakespeare’s graf gezien. Het was een mooie, grote kathedraal! Het zonnetje scheen eindelijk en daardoor kregen we mooie kleuren binnen. Voor het orkest begon te spelen heeft Caroline voor mij nog Happy Birthday op haar altviool voor mij gespeeld, hartstikke leuk! Het concert was gratis, dus iedereen die langs liep en het orkest hoorde spelen, kwam binnen om ervan te kunnen genieten. Ik dacht eerst dat niet veel mensen er vanaf wisten, maar dat was ook niet echt nodig. Zoals ik al zei, zodra ze het orkest hoorden spelen, kwamen ze binnen om te luisteren en het zat toch aardig vol!
Na het concert liepen Caroline en ik naar haar favoriete Starbucks, vlakbij de Tower Bridge, bij een haventje. Hartstikke leuk, het gebouw leek op de memorial voor Jefferson in Washington, een klein koepeltje. Kreeg alleen een verkeerde bestelling, ik vroeg om een groene thee en ik kreeg 2 earl grey thee…of ik er 1 terug wilde geven…uhm ja doe maar, wat moet ik met 2 thee?! En dan was mijn naam nog verkeerd gespeld ook!! Later bleek dat er een Fransman achter de kassa stond, toen was het wel duidelijk waarom het verkeerd gegaan was!!! Ik moest dus ook een flinke sloot melk in mijn thee doen, tegen de tijd dat ik mijn geld terug kreeg, was het zwart!
Maar goed, uiteindelijk hebben we lekker in het zonnetje, uit de wind, daar lekker rustig gezeten. Heerlijk bij gekletst en goed verbrand ook!
Daarna zijn we op zoek gegaan naar een plekje om te eten, een Engelse pub. Onderweg naar de kathedraal kwam ik erlangs en daar hebben we dan ook lekker gegeten! Fish and Chips uiteraard!
We wilden daarna nog ergens iets gaan drinken, maar het duurde even voordat we iets vonden wat ons leuk leek. We zijn terug gelopen naar St.Paul’s Cathedral, daarvoor in de straat zijn we beland bij All Bar One. Eigenlijk een wijnbar, waar ze gelukkig ook koffie en thee hadden, we kregen er smarties bij, wel apart! We moesten tegen die tijd ook best nodig naar toilet…daarvoor moesten we een lange trap af naar de kelder…best handig in een bar waar mensen alcohol drinken. Als ze iets te veel op hebben, kunnen ze die trap echt niet meer normaal af! Er zat ook al een stel dat hem al aardig had zitten, waren best luidruchtig eigenlijk! Rond 10 uur hadden we de metro terug genomen, Caroline moest richting het O2 stadion, bijna buiten de stad. Voor mij was het gelukkig maar een paar haltes, had nu niet zoveel zin meer om het hele stuk terug te lopen. Het was inmiddels ook al donker buiten.
Dinsdag ben ik via een andere straat , Gower Street naar het centrum gelopen. Het zag eruit alsof het normale rijtjeshuizen naast elkaar waren, maar een heleboel daarvan waren hotels!! Ze hadden geen bordjes voor de deur, je zag het pas op de deur staan als je erlangs liep. Er zullen wel geen uithangbordjes in die straat op de gevel mogen, geen idee. Heel mooi plein met mooie huizen in het midden, zag er leuk uit!
Daarna heel Oxford Street afgelopen naar het einde, waar ik bij Selfridges naar binnen ben geweest. We hadden een tijdje terug een serie op tv over Mr. Selfridge en ik was wel nieuwsgierig naar de winkel. Ik weet dat het met deze meneer niet goed is afgelopen, dat hij zijn winkel heeft moeten verkopen, maar dan nog denk ik dat als hij het nu terug zou zien, hij zijn winkel niet meer zou herkennen! Het enige originele eraan was de hoofdingang met de draaideuren, een grote luifel met grote beelden en een klok erboven en eenmaal binnen is er alleen nog origineel houtsnijwerk boven de deuren…ik denk dat dat het enige is. Verder leek het net de Bijenkorf als je daar binnen komt, al die luchtjes en make-up…ik ben bij de schrijfwaren gaan kijken, even gekeken bij de supermarkt, de boeken afdeling (uiteraard!) en daarna had ik het wel weer gehad! Man, ik was een uur binnen, de klok sloeg 11 toen ik er naar binnen ging en 12 toen ik eruit kwam, maar dat was voor mij ook wel genoeg! Eén ding dat hij dan wel voor elkaar heeft gekregen is dat iedereen er kan krijgen wat hij hebben wil, ook als je nog niet weet dat je het hebben wilt, dat is in ieder geval goed gelukt!
Rond half 12 was er een minuut stilte voor de 52 mensen die bij een bomaanslag in een metrostation op die dag, 7/7/2005 waren omgekomen. Vond het wel mooi om te zien dat iedereen stopte met wat hij/zij deed om hieraan mee te doen.
Daarna ben ik gaan lunchen en heb ik op de kaart gekeken wat het volgende doel werd.
Ik had besloten om via Park Lane naar Piccadilly te lopen. Tot nu toe was het droog, dus dat moest wel kunnen.
Erg mooie en dure straat dat Park Lane, Aston Martin, Bentley, BMW, mooie dure hotels en statige appartementen…ach als je geld hebt zit je hier goed! Piccadilly bleek ook wel zo’n straat, niet perse duur, maar wel chique. Ik ben hier bij Fortnum & Mason naar binnen gegaan. Eerlijk gezegd vond ik deze winkel mooier! Hier staat alles nog zoals het was toen het er net stond volgens mij, mooie houten schappen, tapijt op de vloer, ouderwets behang, mannen in pinguin smoking jasje, mooie zachte klassieke muziek op de achtergrond…hier leek nog niets veranderd, heel mooi!!!
Daarna ben ik via Regent Street, waar het ongelooflijk druk was (!), weer terug gelopen naar mijn kamer. Lekker een salade gehaald om daar op te eten. Ik ben nog even op bed gaan liggen en rond half 7 ben ik langs Regent’s Park naar St.Marks Church gelopen aan de Prince Albert Road, waar Caroline en het orkest een laatste concert gingen geven.
Dit was duidelijk een kerk, minder mooi en groot als de kathedraal. Eigenlijk zelfs vrij kaal binnen. Het orkest zat bij de ingang, ipv bij het altaar, waardoor het leek alsof ze dicht op elkaar zaten en weinig ruimte hadden om te kunnen bewegen.
Er waren dit keer weinig mensen aanwezig, op de Nederlandse aanhang na eigenlijk. De kerk stond ook aan een vrij drukke weg en alleen als je langsliep of er vlak naast woonde, kon je horen dat er een orkest aan het spelen was. Ze speelden dit keer andere stukken dan de dag ervoor en op een of andere manier klonk het ook anders. Maar zoals ik al zei was de kerk minder groot dan de kathedraal, dat scheelt natuurlijk ook in de akoestiek.
Na het concert zijn we met nog een paar orkestleden en kennissen van Caroline iets gaan drinken in Camden Town. De muziek daar was weer een beetje hard, we moesten schreeuwen om er overheen te komen, maar het was wel gezellig!
Ik ben daarna weer terug gelopen naar mijn kamer en ik zag onderweg een vos!! In de straat, ok we waren vlakbij het park, maar hoe kwam dat beest in de wijk terecht?! Moet eerlijk zeggen dat ik daar niet zo goed tegen kan, wil dan meteen graag helpen, maar hij was natuurlijk weg zodra ik de andere kant op keek…echt dat je dan twijfelt of je de vos wel echt gezien hebt!!haha
Woensdag deed ik lekker rustig aan! Ik ben nu naar Westminster Abby gelopen! Ik heb er al een paar keer voor de deur gestaan, maar ik was er nog nooit binnen geweest, dus dat werd nu wel een keer tijd! Goed dat ik er al een keer voor de deur heb gestaan, foto’s heb ik er gelukkig al van kunnen maken, want dat stond nu in de steigers! De foto’s die ik nu van de ingang had gemaakt, waren niet zo mooi geworden als degene die ik al gemaakt heb!
De entree prijs is stevig, maar als je bedenkt dat ze verder geen geld ontvangen van de staat of de kerk en ziet wat er allemaal onderhouden moet worden, dan valt het eigenlijk nog wel mee. Bij binnenkomst werd me gevraagd welke taal ik sprak en toen ik zei Nederlands werd er Goedemorgen gewenst, maar ze hadden helaas geen headsets in die taal. Geen probleem, ik heb de Engelse genomen, waarop Jeremy Irons ( Scar “The Lion King”, Simon “Die Hard 3?”) de tekst in heeft gesproken. Helemaal geen probleem, de man heeft een hele mooie stem, kan ik uren naar luisteren!
Ahum, anyway, eigenlijk kun je de abby beter bekijken zonder de headset, want nu heb ik toch een aantal dingen niet gezien. Ik liep door het eerste gangpad naar het eerste nummer op mijn plattegrond en liep daardoor bijna voorbij aan het graf van Darwin. Ik was op dat moment een boek over hem aan het lezen en ik wist dat hij daar begraven was, maar wist niet waar ik hem kon vinden…nu liep ik er dus bijna voorbij, omdat het maar een steen op de muur was met zijn gezicht erop! Het is dat ik al een schilderij heb gezien in de National Portrait Gallery, anders had ik het nog gemist waarschijnlijk. Jammer, heb je zoveel betekend voor de hele mensheid eigenlijk en dan is dit het einde…hij had eigenlijk liever ergens anders begraven willen worden en ik snap nu waarom!
Maar goed, zo heb ik ook Newton’s graf gemist! Het was in het midden voordat je naar het koor loopt zeg maar. Ik vond het zo druk aan die ene kant, dus ben ik via de andere kant die kant op gelopen en later realiseerde ik me waarom het daar zo druk was….jammer, goed voor een volgende keer!
Ik zal niet alle namen opnoemen van mensen die er begraven liggen, want het ligt er echt vol! Heb ook gelezen dat er de laatste tijd al niemand meer begraven word hier! Maar je kunt er oa Elizabeth I en Mary I vinden, vijanden bij leven en in dood verenigd, ze zijn namelijk boven elkaar begraven, zullen ze blij mee zijn! En nog een aantal koningen en koninginnen. In Poet’s Corner vind je Händel en gedenkplaten van menig schrijver, Jane Austen, Shakespeare, Byron enz.
Allemaal heel mooi om te zien! Het is best druk en als je klaar bent met het luisteren naar de headset, kun je nog door de aangrenzende kloosters lopen. Moet eerlijk zeggen dat ik het daarna wel gehad had, dus ik ben na het snuffelen in het winkeltje langs St.James’s Park terug gelopen naar Pall Mall. Uiteindelijk terecht gekomen inde Pret-a-Manger waar ik ook met mijn moeder een keer heb geluncht!
En daarna had ik niet heel veel zin meer om te lopen. Op Charing Cross Road ben ik bij Foyles, een boekwinkel, lekker gaan zitten in het café waar ik nog wat heb zitten schrijven. Het liefst zou ik alles in de winkel gaan zitten lezen…of kopen, maar ik vloog met Easyjet, dan kun je maar 1 koffer als handbagage meenemen en daar paste al niet meer zoveel in…ik bestel ze wel online!
Daarna via Paper Chase, een heerlijke schrijfwaren winkel weer terug gelopen naar mijn kamer. Gegeten, koffer ingepakt en op tijd naar bed…althans, moest eerst naar beneden om te melden dat de toilet lekte! Hele week geen last en de laatste avond lag er water onder. Er is niets aan gedaan, want er was natuurlijk niemand meer. Er zijn wat handdoeken bij neergelegd en daar hebben we het mee gedaan, de volgende morgen is het gerepareerd.
O ja, er waren dus 2 kamers, ik had een buurman of buurvrouw, maar ik heb diegene nooit gezien of gesproken. Hij/zij was altijd al weg voordat ik wegging of terug als ik allang thuis was. Dus ik weet niet wie het was, weet wel dat er iemand naast me in de kamer zat, was wel apart!
Donderdag hoefde ik gelukkig niet zo vroeg weg. Check out tijd was 10 uur en ik geloof dat ik om half 10 al beneden stond. Ik heb bij Starbucks nog wat gedronken en geschreven en rond 11 uur ben ik op zoek gegaan naar de opstapplaats voor de bus die ik ook van tevoren al geregeld had.
Uiteindelijk was het dichterbij dan ik dacht en had ik nog genoeg tijd over voordat de bus kwam…later bleek dat ik zelfs nog een rondje Londen had kunnen doen, want de bus kwam een uur en een kwartier te laat!!! Ik had de bus gereserveerd voor kwart voor 1, het is een uur rijden, je moest 2 uur voor vertrek op het vliegveld zijn, dus dat moest ruim voldoende zijn.
Maar…er was een staking bij het metro personeel en het was ontzettend druk in de stad, iedereen kwam nu natuurlijk met de auto naar de stad en het stond overal vast!!! Begreep alleen niet helemaal waarom het dan zo druk was, begrijp dat het ’s morgens druk is omdat iedereen naar zijn/haar werk wil, maar tegen 1 uur moet iedereen er toch wel al zijn. Anders zou ik mooi omkeren en vanuit huis gaan werken!
Maar goed, het was dus een beetje billen knijpen, maar we zouden rond 3 uur op het vliegveld zijn, dan moest het wel goed komen. Uiteraard had ik weer wat bij de douane!!! Je moet helaas nog steeds je vloeistoffen apart in een doorzichtige zak door de scan meegeven. Ik had netjes kleine flesjes, veel minder dan het maximaal toegestane allemaal in een grote ziploc bag gedaan…nee dat kon niet, de zak was te groot, ik moest het in zakjes van 20 x 20 doen….
Klote land!!!! Wat een stelletje mierenneukers zijn het toch!!! Vorige keer dat ik met Brenda in Engeland was moest ik een flesje zonnebrand weggooien omdat het te groot was, terwijl het maar half vol zat! En nu moest het in een kleinere zak… en uiteraard kon je die daar niet zo maar krijgen, nee daar moest je een pond voor betalen! Gelukkig had ik mijn kleingeld nog niet in een of andere pot gedaan voor zielige mensen, want die pond kwam nu goed van pas! Kreeg zowaar wel 2 zakjes voor die prijs en toen moest ik snel alles overdoen natuurlijk!
Maar toen was het verhaal nog niet klaar…nee, mijn koffer kwam aan de ene kant eraf, dus die kon ik zo pakken en mijn vloeistoffen, laptop en jas gingen de andere kant op, waar ik dus niet bij kon. En toen moest ik wachten tot die ene beambte klaar was met het checken van een rugtas van iemand die waarschijnlijk doof is, want er zaten allemaal flesjes vloeistof in de tas, terwijl er toch overal gezegd wordt dat je dat apart moet aanbieden…
Zo ik was echt niet blij. En dan moest er ook nog een test gedaan worden!! Test?! Er werd alleen een wattenstokje in het flesje shampo gedaan, dat was het! Ik had die man ook wel kunnen vertellen wat het was hoor, geen probleem en het zou een stuk sneller zijn gegaan!!
Goed, ben je er dan eindelijk doorheen, sta je aan de andere kant…blijkt dat je nog minstens 10 minuten overhebt, omdat je gate nummer nog niet eens bekend is……
Ja, die was leuk!!! Denk je dat je moet opschieten omdat je nu maar een uur voor vertrek op het vliegveld was, sta je je te ergeren en dan heb je tijd over...heel apart!!
Ok, er zal nog steeds een reden zijn waarom je je vloeistof apart moet laten zien, maar laten ze dan voor alle vliegvelden dezelfde richtlijnen doen! Waarom kan ik met die grote zak en dat grote halfvolle flesje zonnebrand wél door de douane op Schiphol, maar als ik weer naar huis wil is het te groot?! (en echt een bord erbij houden om het op te meten he!!)
Maar goed, uiteindelijk zat ik op tijd in het vliegtuig en was ik op tijd op Schiphol, waar ik werd opgewacht door Eddie en mijn moeder! Dat was een leuke verrassing! We hebben samen gegeten en bij gekletst en daarna ben ik met de trein naar Arnhem gegaan.
Heerlijk een nachtje in mijn eigen bed! Ok twee nachtjes dan! Vrijdag alle post doorgelezen!! O ja en guess what?! Ik zou toch voor Nancy een paar stukken doorlezen?! Nou 5 juli heb ik ’s morgens nog gekeken of ze me nu iets gestuurd had, geloofde het niet erg, want de deadline was inmiddels alweer verstreken. Vrijdagavond waren we bezig op mijn tablet toen ik zag dat ik toch eindelijk iets te lezen had gekregen! En wel op zondag 5/7…maar pas ’s middags, dus dat heb ik nooit gezien!
Ik heb er zaterdag ochtend pas echt naar gekeken, had vrijdagavond geen zin meer en nu mocht ze op mij wachten. Bleek het echt maar om een paar regels te gaan, eerlijk dat ik daar nu zo lang op heb moeten wachten, niet normaal!
Maar goed, ik heb het gelezen, aangepast vragen erbij gezet en weer terug gestuurd…en wacht nu nog steeds op antwoord!! haha
Zaterdagochtend ben ik met mijn vader naar Venray gereden, waar we voor een paar nachtjes een hotel hadden gevonden. We konden gelukkig al meteen onze koffers op de kamer zetten en zijn daarna het centrum in gereden. Waar we eerst lekker op een terras hebben gezeten, het was inmiddels alweer bloedheet!
We zijn de kerk gaan bekijken Petrus Bandenkerk, zogenoemd omdat Petrus aan ketenen zat…maar vraag me niet waarom of wanneer. In WOII is de stad flink plat gebombardeerd, de slag van Overloon en daardoor is alles wat er staat vrij nieuw. De kerktoren hebben ze ook weer opgebouwd en daar hebben we bovenin een kijkje genomen bij de klokken. Erg groot en luid...
Nog wat gewinkeld en lekker gegeten en tegen half 9 gingen we richting hotel.
Zondag was het ineens een stuk minder lekker weer, het regende! We zijn lekker uitgebreid gaan ontbijten! Helaas waren er meer mensen met dat idee, de ontbijtzaal zat best vol!
Na het ontbijt hebben we eerst nog lekker een kop koffie en thee gedronken en daarna zijn we naar Kevelaer in Duitsland gereden. Dat is ongeveer een half uurtje rijden.
We waren er nog nooit geweest, maar het was een heel gezellig plaatsje, zelfs nu op zondag niet alle winkels open waren en het ook daar regende!
Het is een bedevaartsoord, je kent dat wel, iemand krijgt een visioen van Maria dat er daar een kerk/kapel voor haar gebouwd moet worden en zo staat het er al een paar eeuwen. Er staat een kaarzenkapel waar binnen hele grote kaarsen staan en buiten heel veel ijzeren standaards waar je kleinere kaarsen op kunt zetten. Het stond er al een tijdje, want de muren waren echt helemaal zwart geblakerd! Wij hebben er ook een paar kaarsen bij gezet, wel onder het afdak, want door de regen gingen de meeste uit.
Er was ook een klein kapelletje, waar iemand op z’n knieën een rondgang maakte en er was een grote kerk met ontzettend veel kleur op de muren, plafond en de grond! Vergeleken met de kerk in Londen waar Caroline heeft gespeeld was dit misschien weer iets teveel van het goede, maar ik vond het wel mooi.
Ik heb er bij een tassen winkel een hele mooie rugzak gescoord, voor mijn reis naar Australië en we hebben lekker een pannenkoek gegeten! Op een gegeven moment liepen we door de straat en ik zei dat ik eigenlijk wel een boekenwinkel miste, ik had er nog geen een gezien en nog geen twee stappen later staan we bij een boekenwinkel voor de deur! Dat was echt lachen!
Ik heb ergens anders nog wat boeken gezien en daar een boek over Australië gekocht, in het Duits uiteraard, kan ik dat ook een beetje oppoetsen!
We gingen rond half 6 weer terug naar Venray, waar we nog een klein hapje hebben gegeten later op de avond, want die pannenkoek vulde goed!
Maandag zijn we naar Roermond gereden, waren we ook nog niet eerder geweest. Helaas was het een erg regenachtige dag, geloof dat het de hele dag niet droog is geweest. We zijn naar het Outlet Centre geweest, hartstikke druk! Terwijl er in het centrum allerlei panden leeg staan en er bijna niemand liep, heel raar was dat! Mijn vader heeft er in ieder geval een paar mooie nieuwe schoenen gescoord!
We hebben nog in een boekwinkel gesnuffeld en wat gedronken en een stuk vlaai gegeten bij een café. Rond 5 uur hadden we het wel gehad en zijn we weer terug gereden naar Arnhem. Daar hebben we lekker ook niet gekookt, lekker een patatje gehaald!
Van dinsdag tot en met zaterdag ben ik in Almere geweest. Niet zo heel veel gedaan, lekker geknipt, gegeten, geknuffeld met mijn konijn en lekker buiten gezeten wanneer het kon! Vrijdag nog een uurtje bij mijn oma langs geweest en vrijdagavond waren Eddie en Caroline ook bij mijn moeder en hebben we lekker samen gegeten.
Zaterdag was het dan echt over en uit voor wat mijn vakantie betreft! Kan niet zeggen of ik echt uitgerust ben, ik heb deze vakantie in 4 verschillende bedden geslapen, dus het is een soort nomaden vakantie geworden!!
Maar het was lekker er even tussenuit te zijn!

Groetjes,
Linda