Er gebeuren rare dingen

Maandag 17 augustus 2015
We zijn onderweg naar Keulen, nou ja we zijn er inmiddels bijna…
Maar dat mag ook wel, verveel me dood!! Er is niet veel te doen als we aan het varen zijn, dus ik ben ondertussen tips aan het lezen over een reis naar Australië en ondertussen mijn best aan het doen om mijn ogen open te houden. Daarbij stelde de lunch weer niet veel voor, dus ik probeer ook van onze “stress drawer” af te blijven, die vol ligt met chocolade en koek…alhoewel dit niet echt lukt! Gelukkig nog een uurtje voordat Csilla het weer overneemt!
Onderweg ook alleen maar regen en donkere luchten, waardoor je ook liever gewoon weer terug gaat naar je bed!
In de groep die we nu aan boord hebben zit een stel dat ik vorig jaar ook mee had op de Creativity! Ze wonen in Australië al meer dan 60 jaar geloof ik , maar als je ze hoort praten zit er nog heel duidelijk een Nederlands accent in! Zaterdag kwam de man een adapter bij ons lenen, dus we leggen uit dat we die as vrijdag weer terug willen hebben, maar hij zegt dat hij met ons mee terug gaat, dus dan levert hij hem een week later in. Geloofden het niet echt, dachten dat het een maffe Nederlander was, maar nee, de cruise director keek op de lijst voor volgende week en inderdaad, ze staan erop en voor dezelfde kamer!
Later sprak ik hem erover en hij zei dat ze al een aantal reizen met Avalon hadden gedaan en dat het makkelijker was om vanuit Amsterdam weer terug te gaan naar huis, dus dan maar mee terug. Geen probleem, we moesten er alleen wel om lachen, dit hadden we nog niet eerder meegemaakt!
Gisteren gingen we uit Amsterdam weg rond 2 uur ipv 5 uur. Ivm het lage water wilde de kapitein eerder weg, we varen langzamer en hebben dus meer tijd nodig om er te komen. Maar het is nu bijna 10 over half 3 en we zijn er al…terwijl we normaal gesproken tussen half 4 en 4 uur in Keulen zijn, dus het lijkt er bijna op alsof het niet zoveel uitmaakte!
(Ik had al afgesproken zondag bij mijn oom en tante langs te gaan in Diemen, dat werd nu een bliksem bezoek!! Was gezellig, weer ff lekker bij gekletst, foto’s van Wales bekeken en lekker echte bolletjes met echte kaas gegeten! Uiteraard had de absoluut laatste trein die ik kon nemen om op tijd te zijn, 5 minuten vertraging, maar ik heb het gered!)
Maar goed, het is ons in ieder geval weer gelukt om Keulen te bereiken. Hoorde dat het in Bazel ook regende, maar het blijkt toch niet genoeg te zijn. Dus wat dat betreft mag het nog wel even door blijven regenen, alhoewel we dan liever ‘s nachts de regen hebben!
Op deze reis ook weer een paar Australiers al gesproken over mijn reis daar naartoe, hartstikke leuk! Het is in ieder geval een inmens groot land, denk dat het niet gaat lukken om alles met de greyhound bus te doen.
Zondag 23 augustus 2015
De week is alweer om, we hebben de groep alweer gedag gezegd.
Op vrijdag zijn we altijd in Breisach als we naar Basel varen en daar krijgen we altijd de bloemen voor de nieuwe cruise. Er zijn 2 bloemisten waar we zaken mee doen en die waren allebei op vakantie. Maar eentje had een assistent die de bloemen bij ons kon brengen. Dus ik had op tijd een mailtje gestuurd met wat we nodig hadden. Daar kreeg ik alleen geen antwoord op, dus ik mailde nog maar een keer. Kreeg ik een mailtje terug dat de assistent haar arm had gebroken en de bloemen niet kon leveren….lekker dan! Nog gevraagd of we de bloemen dan niet op konden halen, maar nee ze waren gesloten. Goed, op zoek gegaan een andere bloemist. Nog 1 andere gevonden, maar die bleek ook op vakantie te zijn…Ok, dus in een klein stadje als Breisach hebben ze 3 bloemisten, waarvan je je al afvraagt hoe ze kunnen bestaan, maar dat ze dan ook nog alle drie tegelijk op vakantie zijn…niet te geloven! Gelukkig krijgen we in Amsterdam altijd goede bloemen, dus de grote boeketten konden nog wel even blijven staan. We hebben alleen voor het restaurant en de lounge nieuwe bloemen gekocht bij een supermarkt in Breisach. In Strasbourg later ook nog gekeken, maar daar zijn de bloemen achterlijk duur, 3,20 voor 1 gerbera!!!
Uiteindelijk was de Housekeeper er wel blij mee, want hij was niet zo goed in het maken van boeketten. Terez doet het altijd zelf, maar nu zij op vakantie is, moet hij het overnemen. We hebben nu een regeling met de bloemist in Amsterdam dat zij de boeketten maken, dus dat is mooi geregeld, scheelt haar zo 3 uur op een dag!
Als we in Breisach zijn kunnen mensen een excursie doen naar Colmar in Frankrijk. Detlef was er al een paar keer geweest en had me al verteld dat ik daar ook zeker naartoe moest gaan. Dus dat heb ik afgelopen vrijdag gedaan!!
Om kwart voor 2 ging ik met de groep in de bus naar Colmar, wat zo’n 25 minuten rijden is. Deze eerste keer met de gids meegelopen om een idee van de stad te krijgen. Het spijt me, vond alleen van de gids weer niet zoveel aan. Ze was heel aardig en ze weet waarschijnlijk heel veel, maar op een of andere manier is het irritant om naar ze te luisteren…misschien ben ik nog niet met de beste mee gegaan, dat kan ook natuurlijk! Maar het was een Fransaise die Engels op zijn Frans sprak, in dezelfde snelheid, met een aantal irritante stopwoordjes tussendoor…
Maar goed, Colmar is een leuke stad, erg gezellig, veel historie en er hangt een Joie-de-vivre sfeer! Ze noemen het ook klein Venetië, vanwege de rivier die er doorheen loopt waarop men in bootjes een “rondrit” kan krijgen.
Colmar is de geboorteplaats van Frederique Bertholdi, de man die het Vrijheidsbeeld heeft gemaakt voor Amerika. In Parijs staat het originele beeld, het beeld dat in New York staat is een staalconstructie waar Gustave Eiffel aan mee heeft gewerkt, jawel, de man die de Eiffel toren heeft gemaakt, dus hij wist wel wat hij met staal kon doen!
Het huis waar Bertholdi is geboren is nu een museum. Het Vrijheidsbeeld is niet het enige beeld dat hij heeft gemaakt, Colmar staat er vol mee. In het park staat ook een beeld van hem, wat dan weer gemaakt is door een leerling, na zijn dood.
De rondleiding duurde ongeveer een uur. Daarna wilde ze nog een rondleiding van 40 minuten door de kerk, maar daar heb ik voor bedankt! Lekker rondgelopen en gesnuffeld. Het was heel lekker weer, echt warm.
Rond half 5 gingen we weer op weg naar de bus en tegen 5 uur waren we weer op het schip. Dat was goed, want om kwart voor 6 gingen we alweer verder!
Ik heb een boekje over Colmar gekocht, dan kan ik dat de volgende keer meenemen en op mijn gemak rondlopen. Ik heb voor Csilla een ovenwant en pannenlap met typisch Colmar afbeeldingen gevonden voor haar verjaardag.
Zaterdag 22 augustus 2015
Vandaag namen we weer afscheid van een groep mensen, deze keer ging het allemaal een beetje chaotisch. We hadden een groep van 12 en een groep van 24 die met een taxi naar Basel moesten. Csilla had de lijst naar het taxibedrijf gemaild, maar er verder niets bij gezet. Ik had ook eigenlijk zelf nog een mail er achteraan moeten sturen, dat die mensen bij elkaar hoorden, maar dacht al duidelijk genoeg te zijn geweest in de lijst. Maar dat viel tegen, uiteindelijk is wel iedereen opgehaald, maar ze hadden bijvoorbeeld aan de chauffeurs geen duidelijke kamernummers doorgegeven, dus op een gegeven moment kwamen ze allemaal voor dezelfde kamers….Niet handig, maar dat weet ik dan weer voor de volgende keer!
Tijdens de disembarkation kwam een van onze corporates aan boord. We waren blij dat we geen lege kamers hadden, kon hij in ieder geval niet blijven! Heb hem niet veel gesproken, maar je hebt altijd het gevoel dat ze over je schouder mee kijken!
Ik was bezig met de rapporten toen Kai en Dennis langs kwamen, collega’s van het hoofdkantoor in Basel. De een helpt me met de inventaris en de ander met de administratie. Het contact met hun is altijd heel erg leuk. Ze waren pas 10 dagen door Ierland rond gereden en ik had gevraagd of ze soms foto’s hadden die ze konden laten zien. Ze hadden inderdaad foto’s en Kai was bezig met een album…dat werd uiteindelijk een album van 146 bladzijden met zo’n 1000 foto’s !!!! En dat kwamen ze vandaag laten zien!
Hartstikke leuk! Ze hebben echt leuke dingen gezien en gedaan! Uiteraard naar Belfast om te zien waar de Titanic was gebouwd, ze hebben overnacht in een echt kasteel en ze zijn in Tullamore naar de whisky stokerij geweest. En natuurlijk onderweg overweldigende natuur, het zag er heel gaaf uit! Komt ook zeker op mijn To See lijstje!
Kai is ook zo’n half jaar in Australië geweest, hij heeft er gewerkt en rond gereisd, dus ook van hem krijg ik af en toe tips over wat hij er heeft gedaan en gezien, erg leuk!
Rond een uur of half 2 vroeg Detlef of ik en Michael bij hem in de lounge wilden komen zitten. Dus ik vroeg hem al wat ik nu dan weer gedaan had, die corporates komen nooit zomaar langs!
Bleek ik het niet te zijn, maar hijzelf! Detlef vertelde dat ze hem hadden ontslagen, omdat zijn administratie niet op order bleek te zijn. Hij zei dat ze hem al een aantal hints hadden gegeven, dat hij die niet heeft opgepikt en hem nu dan ook geen tweede kans gingen geven…..
Wauw dat kwam even als een donderslag bij heldere hemel!!! Echt ongelooflijk, zonder verder enige waarschuwing, komen ze hem ’s morgens vertellen dat hij zijn koffers kan pakken…
Goed dat was dus het officiële verhaal, dat wilde hij in ieder geval aan ons vertellen om te laten zien dat hij een eervol man was, maar tegen de rest van de crew vertelden we dat hij wegens familieomstandigheden naar huis moest.
Wat dus niemand geloofd volgens mij, want ze hebben allemaal die corporate rond zien lopen!
Zei al tegen Detlef dat ik dan de volgende was, want mijn administratie klopt ook niet! Maar dat was niet zo. Dus hij heeft zijn koffer gepakt en rond 2 uur stapte hij in een taxi en hij was weg.
We wisten nog niet wie hem ging vervangen of wanneer diegene zou komen, maar om 10 voor 4 werd ik al gebeld dat er een meeting met de nieuwe HM was om 4 uur…dus ze hebben er geen gras over laten groeien!
Kan je wel vertellen dat ik er goed van ondersteboven was! Heb je het idee dat alles loopt, heb je het een beetje voor elkaar en dan moet je opnieuw beginnen met iemand anders….
We hebben nu een man uit Oostenrijk, Christian. Eerste contact was goed, stond ’s middags al met hem te lachen. Hij blijkt ook in juli jarig te zijn, wel grappig, ik op de 6e, Detlef op de 18e en Christan is op de 10e jarig…wel apart!
Vrijdag 28 augustus 2015
Er is inmiddels alweer bijna een week om en ik geloof dat het wel goed gaat met de nieuwe HM. De administratie van Detlef bleek inderdaad een zooitje te zijn, als Christian ergens om vroeg had ik geen idee waar ik dat kon vinden, behalve mijn eigen dingen dan. Hoorde van de week van Christian dat het schip goed liep door een groot aandeel van mij en dat dat op het hoofdkantoor zeer gewaardeerd word…dat ik ook gewoon dingen doe die eigenlijk door de HM gedaan moeten worden..
Wist niet wat ervan moest zeggen, had daar in ieder geval geen idee van. Snap ook niet waarom Detlef het nooit ergens met mij over gehad heeft, hij heeft gezien hoe ik mijn spullen organiseerde…maar echt papieren overal, dingen niet achteraan gegaan, op de computer moeten we alles via de zoekfunctie vinden…geen idee hoe zijn gedachten gingen!
Maar goed, we zijn nu samen dingen aan het uitzoeken en hebben zo goed als alles op orde. Uiteraard moet Christian zijn eigen weg daarin zoeken. Hij heeft wel op schepen gewerkt, maar dit is net weer even anders, dus moet hij toch weer oefenen. Morgen moeten we de maand augustus afsluiten, daar komt dan een corporate voor langs en zo gaande weg krijgen we het wel voor elkaar voor de laatste 10 weken van het seizoen!
Moest afgelopen woensdag ook de crew show hosten, hij wilde zien hoe wij het deden. En volgende week doe ik het dan ook, dan kan ik mijn schema aanhouden. Heb hem al verteld hoe het ging, volgens mij is hij het er wel mee eens! Maar ook met dat, heb ik het net voor elkaar…
Maar goed, we zijn nu weer in Amsterdam, geloof dat het met het waterpeil wel weer goed gaat, want we konden gewoon deze kant opkomen.
Heb net een paar schoenen gekocht voor mijn vakantie!
Morgen weer een drukke, lange dag. Csilla gaat nu 2 weken op vakantie. Degene die haar heeft vervangen tijdens mijn vakantie, komt nu weer achter de receptie werken. Ben er een beetje huiverig voor, naar alles wat ik van Csilla heb gehoord…maar volgens Detlef kwam dat ook een groot deel door de onervarenheid en het gebrek aan levenswijsheid zeg maar van Csilla, dus we gaan het zien. Daarbij schijnen we weer een moeilijk geval als cruise director te krijgen, dus ik ben bang dat het 2 lange weken gaan worden!
O ja, daarbij vertelde Janos, mijn nachtreceptionist me van de week dat hij er over een maand mee stopt! Hij heeft de kans om zijn eigen bedrijf te beginnen en kan in Oktober al aan het geld komen hiervoor, dus wil hij niet tot het einde van het seizoen blijven…snap het absoluut! Het is in Hongarije niet makkelijk om je eigen bedrijf te beginnen, dus als je de kans krijgt moet je die aangrijpen, maar het is wel jammer, want nu moeten we kijken naar vervanging voor de laatste maand. Katrina, die nu in de receptie voor Csilla komt werken, heeft ook al eerder voor Janos als nachtreceptionist gewerkt en eerlijk gezegd vind ik haar daar eerder geschikt voor.
Maar we gaan het zien, ik ga het er nog niet met haar over hebben, eerst deze twee weken door zien te komen!

Groetjes,
Linda