Mijn dagen in Gettysburg

Gettysburg dinsdag t/m vrijdagochtend

Afgelopen dinsdag stonden we weer op tijd op, want Caroline ging weer vrolijk aan het werk. Toen ze weg was, ben ik me ook aan gaan kleden en heb ik alle laatste spullen in mijn koffer gedaan. Nog even mijn email bekeken en de route die ik moest rijden om naar Gettysburg te gaan.

Rond kwart voor 11 ben ik op weg gegaan.
Om naar de I-76 te komen moest ik eigenlijk weer dezelfde weg terug als dat we naar huis gekomen zijn de dag ervoor. Dit keer lag het gat in de weg echt helemaal open, dus moest ik er via andere straten omheen. En dit keer ben ik ook maar gewoon rechts blijven rijden op Girard Ave en niet op de trambaan, maar ik vind de Philadelphians écht gewoon niet aardig! De city of Brotherly Love my ass!!! Op een gegeven moment stond er een wagentje van de UPS aan de rechterkant, daar moest ik dus omheen, maar er was écht niemand die me ertussen liet! Ik moest óf mezelf ertussen gooien of wachten tot iedereen voorbij gereden was, echt ongelooflijk!

Maar goed, ik heb de snelweg gevonden, dus dat is gelukt!
Volgens wat ik online heb gezien, zou de reis 2 en een half uur zijn, maar ik heb er toch echt langer over gedaan! Weet niet zeker of er wel goed rekening gehouden is met het feit dat als je door stadjes rijd, de snelheid is aangepast.
Maar het was een leuke rit, werd ook erg heet onderweg, terwijl het in Philadelphia niet echt heel warm was.
Het was een leuke rit, ik reed al door kleine Amish “dorpjes”, wat eigenlijk gewoon huizen aan de snelweg zijn.

Ik ben eerst Gettysburg doorgereden, was op zoek naar het Visitor’s Center, maar dat bleek niet meer op de plek te zitten die met borden aangegeven stond. Dan maar ergens gekeerd en op zoek gegaan naar een motel dat ik al had gevonden in ons coupon boekje. Dat had ik snel gevonden en ze hadden een kamer voor me! De coupon was eigenlijk alleen geldig voor 1 nacht, maar ik heb voor de andere 2 nachten een korting gekregen, erg fijn! Het was inmiddels al half 3, dus ik kon ook meteen de kamer in. Meteen alle spullen gehaald, een broodje gegeten dat ik mee had genomen en ik ben weer terug gegaan de stad in. Het motel zat buiten de stad, dus ik moest wel met de auto terug rijden.
En uiteindelijk bleek de parkeerplaats een kleine parkeergarage, waar je voor moest betalen. Dat was een beetje jammer. Maar het was inmiddels al 4 uur en zo lang zou ik er niet meer willen blijven. Ik heb een beetje rondgelopen, winkeltjes bekeken en iets te drinken gekocht in een mini-mart met een ongelooflijk chagrijnige Indiër!!

Tegen half 6/6 uur had ik het wel weer gehad en ben ik terug gereden naar het motel. Ernaast zat namelijk een restaurant, waar ik zalm met aardappelpuree en boontjes heb gegeten, erg lekker! En daarna heb ik in de lobby van het motel thee gehaald en lekker op bed gezeten om bij te komen.

Het ontbijt was inbegrepen, alleen hadden ze hier geen wafels, maar pannenkoeken en die kwamen uit een machine! Ik hoefde alleen maar op een knop te drukken en er kwamen 2 pannenkoeken uit rollen, echt grappig!
Het was vandaag erg fris en het zou gaan regenen, dus voor vandaag maar besloten iets te gaan doen dat binnen is.
Ik ben naar de Gettysburg National Military Park en Visitor’s Center gereden.

Tijdens de Burgeroorlog werd er in Gettysburg een belangrijke slag gevochten, die 3 dagen duurde. Er zijn zeker 11000 mannen omgekomen, gewond geraakt of vermist. Het noorden won hierbij en eigenlijk was het een belangrijk keerpunt in de oorlog. De slag werd gevochten in juli en president Lincoln zei in November een paar woorden om het kerkhof voor deze soldaten in te wijden, wat nu bekend staat als de Gettysburg Address, omdat hij in die paar woorden precies zei waar het om ging.

Ik ben er zeker wel 4 uur zoet geweest! Eerst heb ik er een film gezien, waarbij ze precies hebben uitgelegd hoe de slag begon en uitgevochten is. De film was ingesproken door Morgan Freeman, niet alleen een goede acteur, maar hij heeft zeker een mooie stem hiervoor!
Na de film konden we naar iets dat ze een Cyclorama noemen, een groot rond schilderij waar de slag op geschilderd is. Je kunt het vergelijken met Panorama Mesdag in Den Haag, alleen is dat een rustgevend strand, maar hier is dus echt een veldslag uitgebeeld, daarna ook met een soort licht en geluid show. Het was eigenlijk wel goed gedaan.

Daarna ben ik het museum ingegaan, heel mooi en groot, daar had ik ook wel ff de tijd voor nodig. Na het museum ben ik iets gaan eten daar en de boekwinkel ingedoken. Maar ik ben er alleen met een paar kaarten uitgekomen, er waren gewoon teveel boeken om er iets uit te kunnen kiezen!

Inmiddels was het al gaan regenen en ik had niet heel veel zin meer, maar in de stad stond nog een soort museum. Waar ik uiteindelijk alleen de museumshop in gegaan ben. Daarna nog een rondje winkels en ik ben weer terug gereden naar het motel. Was nog iets te vroeg om te gaan eten, dus ik ben eerst wat gaan schrijven op mijn kamer en rond half 7 ben ik naar het restaurant gegaan. Dit keer heb ik de pasta met kip, bacon en broccoli genomen, ook erg lekker, bord ging schoon leeg!!
Daarom het restaurant zat naast het motel en het eten was er goed, waarom zou ik dan de stad in rijden, als dat niet nodig is?!
Die avond ook niet laat naar bed gegaan, erg duf!!

Donderdag ochtend weer lekker ontbeten met pannenkoeken. Vandaag iets eerder op pad gegaan, het weer zag er helaas weer niet zo fijn uit, dacht echt dat het weer zou gaan regenen vandaag!

Gisteren had ik een brochure meegenomen waarin een route stond waarmee je met je eigen auto langs de slagvelden kunt rijden. Je kunt ook met speciale bustours mee, maar ik had zelf een auto en zo kon ik mijn eigen tijd indelen. Ik ben eerst naar Seminary Ridge Museum gegaan, was niet echt van plan er naar binnen te gaan, maar het zag er toch wel interessant uit. Hier is de slag begonnen. Het gebouw was dus een seminarie, waar mensen opgeleid werden om priester te worden, maar tijdens en na de slag die hier gevochten was, werd het een ziekenhuis.

Op het dak van de seminarie zit een cupola, een soort klein torentje waar vandaan Generaal Meade voor het leger van het Noorden, kon zien hoe ze ervoor stonden. Nu kun je dus het museum in en voor extra geld ook een tour krijgen naar de zolder en deze cupola, maar dat heb ik niet gedaan. Ik heb alleen het museum gedaan, dat 4 verdiepingen vol staat met allerlei info over de Burgeroorlog. Je begint bovenaan, het begin van de oorlog, via de andere verdiepingen naar het einde van de oorlog en de uitslag hiervan. Op de 2e verdieping hadden ze een kamer ingericht met poppen aangekleed als soldaten van het leger van het Noorden, met allerlei wonden, veel bloed. Het waren gewoon poppen, maar het zag er best wel echt uit!! Tijdens de oorlog zijn de mensen die hier woonden gevlucht voor al het geweld en de soldaten die ondertussen gewond raakten, gingen schuilen in dit seminarie. Daar hebben ze 3 dagen gezeten totdat er mensen terug durfden te komen om te kijken hoe het er met het gebouw voor stond…en die troffen daar dus allerlei gewonde, dode en stervende soldaten aan!

Daarnaast was er nog een kamer waar een operatie aan de gang was, een chirurg die een been ging amputeren, ook hier veel bloed, echt smerig!!
En aan de andere kant van de verdieping zat een kamer met de mensen die het overleefd hadden, met en zonder ledematen!

Vond deze verdieping wel een beetje spooky eigenlijk!
Ze hadden ook verhalen van de mensen die hier woonden, er was een gezin dat er werkte en woonden, zij hadden 2 kinderen van 13 en 11 jaar en zij hebben ook meegeholpen in de dagen dat het een ziekenhuis was!! De jongen heeft bijvoorbeeld de chirurg geholpen met de geamputeerde benen en armen, door ze buiten in de tuin te begraven!! Kun je je voorstellen, 11 jaar en dan met ledematen rond te moeten lopen??? Gatverdamme, ik zou het nu niet eens doen!

Eigenlijk zat Gettysburg zo goed als in het midden van alle gevechten, maar met al het schieten is er maar 1 burger het slachtoffer geworden. Wel hebben vrijwel alle huizen kogelgaten in de muur, er stond zelfs een voeteneind van een bed met kogelgaten!


Na mijn rondje door het museum ben ik in de auto gestapt om aan het rondje slagvelden te beginnen. Het was inmiddels al lekker warm geworden, het zag er ineens niet meer uit alsof het zou gaan regenen!

Het rondje brengt je langs de verschillende plaatsen waar zowel korpsen van het Noorden als het Zuiden zaten. De hele weg is bezaaid met memorials in verschillende vormen en maten van alle verschillende divisies die daar gevochten hebben.

Ik kwam ook langs een observatie toren, waar ik naar boven ben gegaan en een mooi uitzicht had en eigenlijk veel moeite had met me voor te stellen hoe het hier in die 3 dagen geweest moest zijn! Het landschap was zo ontzettend mooi en alles groeit ook gewoon weer, als je nagaat hoeveel bloed er gevloeid moet hebben!
Mijn laatste stop was Little Round Top, het was inmiddels écht bloedheet geworden en in mijn shirt met lange mouwen werd ik er een beetje kriegel van!
De naam zegt het al een beetje, maar dit was dus op een kleine heuvel, bezaaid met ontzettend grote stenen. Er was pas een bosbrand geweest, want het rook er naar brand en het was zwart geblakerd. Ook hier was het moeilijk voor te stellen wat die mannen meegemaakt moeten hebben!
De stenen waren dan misschien goed om achter te schuilen, maar het is nu april en het is al heet. Ik wil niet weten hoe heet het in die dagen in juli is geweest!! Zeker niet als je bedenkt dat hun uniformen niet als nu aangepast waren op het hete weer!!!!

Het moet gewoon een regelrechte hel zijn geweest!!! Met die hitte, de rook van de kanonskogels, de kleine kogels die hele vervelende wonden konden veroorzaken of je meteen naar de ander wereld hielpen…écht ongelooflijk!!!
En dan heeft het Noorden hier wel gewonnen, Generaal Lee van het Zuiden heeft daarna geen pogingen meer ondernomen om de Noordelijke staten binnen te vallen, maar of Amerika uiteindelijk ook gewonnen heeft, ik weet het niet.
Goed, het is gelukt alle staten bij elkaar te houden, de slavernij is afgeschaft, maar het Zuiden is er niet goed vanaf gekomen.

Hierna vroeg ik me weer af hoe het afgelopen zou zijn als Lincoln nog een termijn president was geweest, nog 4 jaar de tijd had gekregen om alle barsten weer te lijmen…
Maar goed, dat zullen we nooit te weten komen.

Ik heb hier wat foto’s gemaakt en daarna was ik er klaar mee, ik had het heet, ik wilde iets eten en zeker iets gaan drinken. Dus ik heb op de kaart gekeken hoe ik moest komen waar ik naartoe wilde. Ik had de sleutel van de auto alleen omgedraaid om de blazer vast aan te zetten, om niet helemaal weg te smelten terwijl ik op de kaart keek. Toen ik had gezien hoe ik moest rijden, wilde ik gaan rijden, dus zette ik de auto in Drive…maar er gebeurde niet veel, behalve dan dat ik achteruit reed, aangezien ik op een heuvel stond en er stond een auto achter mij!!!!!
Zo daar raakte ik echt even een beetje van in paniek zeg, snapte er niets van!!!
Normaal als je een automaat in Drive zet, dan gaat de auto vanzelf al rijden en als je op een heuvel staat hoef je niet echt een hellingproef te doen, zoals we allemaal leren met onze rijlessen.
Maar nu gebeurde er dus niets!!

Ja, als je de auto ook niet gestart hebt, kun je er ook niet mee rijden!!! DUH!!!! Weer zo’n “blond moment”, echt zo idioot!!!!
Ik had de auto dus nog niet gestart, alleen het contact aangezet, maar de auto wél al in Drive gezet, maar dan doet het gaspedaal dus ook niets!!!
Ik maar op de rem trappen en de handrem erop zetten, echt te idioot voor woorden!! Ik had écht een zonnesteek opgelopen, hard toe aan iets te eten en drinken!


Ik ben naar een Outlet gereden, waar ik bij een food court een stuk pizza heb gegeten en even heb gezeten om wat af te koelen en bij te komen!
Daarna een rondje winkels gedaan, maar een Outlet is net zoiets als Batavia Stad, alle dure winkels met korting op normale prijzen waarbij alles dan nog steeds duur is. Ik heb er dan ook niets gevonden, ok alleen een boek gekocht met 60% korting!!

Terwijl ik daar rondliep was de lucht helemaal dicht getrokken en was het ineens behoorlijk afgekoeld.
Ik ben nog naar het National Soldiers Cemetary gereden.

Dit is het kerkhof dat ingewijd is door Lincoln, in November 1863…terwijl de slag in juli van dat jaar gevochten is…
De meeste doden waren eerst in ondiepe graven gelegd, maar het waren er heel veel en ze lagen eigenlijk overal.
De gouverneur van Pennsylvania wilde dat deze mannen een degelijke begrafenis kregen, dus is deze plek gekozen om ze allemaal een echte laatste rustplaats te geven…wat dan wel betekende dat ze allemaal weer opgegraven moesten worden van waar ze lagen, 5 maanden nadat ze al begraven waren!!
Ook dat moet geen makkelijke klus zijn geweest!!
De doden van de Burgeroorlog liggen in een halve cirkel om een gigantisch monument, wat de plek markeert waar Lincoln zijn Gettysburg Address speech hield.
Er liggen kleine marmeren steentjes met een nummer, graven van soldaten waarvan men de namen niet weet. Er liggen platte granieten halve cirkels waar namen en rang van soldaten en officieren op staan. En dan staan er wat grotere granieten blokken met de naam van een staat erop en het aantal lichamen dat eronder ligt, waarvan men dus ook de namen niet wist. Ik bedacht me ook later dat ze toen nog geen “dogtags” hadden zoals de soldaten nu hebben, de ketting met plaatjes waar hun namen op staan. Ik had inderdaad in het Seminary Ridge museum een artikel gezien waarin stond dat een soldaat tijdens zijn overlijden een foto van zijn 3 kinderen in zijn handen geklemd had, die foto is in de krant afgedrukt met de vraag mensen die de foto herkende aub te reageren, zodat ze wisten wie het was!!

Er zijn dan zo’n 3500 mensen uit het Noordelijke leger hier begraven, de overleden soldaten van het Zuidelijke leger zijn naar een begraafplaats in een Zuidelijke staat gebracht.
Het lijkt dan niet veel, maar toch liggen er minstens 3500 mannen begraven….

Het is een begraafplaats voor alle militairen uit Pennsylvania, dus de nieuwere graven zijn van bijvoorbeeld mannen en vrouwen die in WOII, Korea of Vietnam hebben gevochten.
En aan de andere kant van een hek was de begraafplaats voor niet-militairen uit de stad.
Aan beide kanten was een weg, maar toch was het best een rustige begraafplaats. Uiteraard was die weg er nog niet toen het werd aangelegd, maar ze hebben er een mooie plek voor gekozen.

Hierna was ik het wel zat en ben ik weer naar het restaurant bij het motel gegaan. Er was nu een hele donkere lucht onderweg, dus ik ben maar meteen gaan eten. En inderdaad, toen ik rond half 7/7 uur klaar was, begon het te regenen en onweren en dat heeft het de hele verdere avond gedaan.

Vrijdag was ik op tijd opgestaan en op tijd ontbeten en alles ingepakt. Tijd om uit te checken was 11 uur en ik wilde eerst gewoon op mijn kamer blijven tot die tijd, maar de bureau stoel zat niet lekker en de schoonmaaksters waren al bezig in de gang.
Rond 10 uur heb ik mijn sleutel ingeleverd en rond kwart over 10 zat ik weer in het restaurant, een leukere plek om nog even wat te schrijven! Ik heb er nog wat fruit en thee genomen, nog wat geschreven en rond half 12 ben ik op weg gegaan naar Philadelphia. Nog wat bijgetankt en toen echt op weg.

Voordat ik wegging was ik al naar de wc geweest, maar ik was nog niet goed en wel weg, of ik moest alweer naar de wc!
Het duurde alleen even voordat ik een mogelijkheid had om ergens naar en wc te gaan!!!!
Maar toen ik die had gevonden, was het ook écht een opluchting!!!

Voordat ik wegging had ik ook weer gekeken hoe ik moest rijden, het zou weer ongeveer 2 en een half uur rijden zijn.
Maar ergens ging er toch iets niet goed, want ik moest over de Lincoln Highway rijden, maar ineens zat ik op de Lancaster Avenue en op de Business US 30 East. Dat is ook een soort highway, maar dan kom je echt door alle dorpjes heen en kun je onderweg bij allerlei restaurants of winkels stoppen als je iets nodig hebt, vandaar de Business. Maar dit duurt wel iets langer en ik dacht echt dat ik verkeerd zat! Dus ik ben ergens gestopt om het te vragen en toen bleek dat ik toch goed zat, dat het alleen wat langer duurde.
Ik ben weer verder gereden, maar het zat me toch niet lekker, want het duurde echt lang voordat ik de volgende overgang naar een andere weg had…
Maar weer een keer gestopt en op mijn kaart van Pennsylvania gekeken en toen bleek ik toch nog steeds goed te zitten!

En inderdaad, ik kreeg de volgende weg die ik nodig had om Philadelphia in te rijden en uiteindelijk kwam ik weer op de I-76 uit, dus het ging helemaal goed! Ik had Caroline wel even laten weten dat ik wat later kwam en uiteindelijk maar goed ook, want het stond lekker vast!! Het was weer lekker druk om de stad in te komen! Ik ben eerder de snelweg afgegaan en via een andere weg naar Caroline d’r werk gegaan en dat was toch net iets sneller.

Rond 4 uur was ik bij Caroline, ik ben er snel naar de wc gegaan en zodra Caroline beneden was, zijn we meteen weer op weg gegaan.
Maar dat is weer een volgend verhaal!!

Groetjes,
Linda en Caroline