De Allerlaatste dit seizoen!

9 november 2014
Hier dan een laatste blog van dit seizoen!
De laatste week op het schip was echt hectisch!! Heb weinig anders gedaan dan inpakken en schoonmaken!
Zoals ik al zei was het schema van de laatste cruise omgegooid. Helaas moesten we daar nog een verandering aan toevoegen door een staking van de Havenmeesters. We konden er geen wijs uit worden of ze nu wel of niet zouden staken en bij navraag kon er ook geen duidelijk antwoord op gegeven worden. Dus om niet het risico te lopen ergens vast te komen zitten, zijn we zondagavond eerder uit Rouen vertrokken. Ik heb er zelf weinig klachten over gehoord, maar heb toch van een aantal gasten wel begrepen dat ze het een drukke cruise vonden. Zo hadden ze dan zaterdag 2 excursies, een lezing van Nigel over D-Day en dan was er ’s avonds bij het diner de Master of Wine met uitleg over welke wijnen bij welk gerecht gedronken werden. De mensen waren kapot en dat wil ik graag geloven!
Maar goed, omdat we maandag dus aan het varen waren, was het voor ons in de lobby hartstikke druk. Mensen kwamen met allerlei vragen, gingen op de computers hun boardingpassen printen...allemaal hartstikke goed natuurlijk, want ze konden verder geen kant op. Maar het gekakel maakte me horendol!! Ik was blij toen we om half 12 in Conflans aangekomen waren, dat de mensen meteen van boord gingen. Helaas waren hier, net als in Vernon, de winkels dicht tussen de middag voor de lunch, dus was er niet veel te doen. Daarbij werkte het weer ook niet echt meer mee. De hele week was het redelijk goed gebleven, begreep dat het op de stranden ook regende helaas, maar voor de rest was het allemaal nog best te doen. In Conflans waaide het heel hard en tegen de tijd dat wij weggingen begon het te regenen.
Tegen de avond, rond 8 uur waren we in Parijs. Dat was allemaal verder goed gegaan.
Dinsdagochtend bleek dat we naast een ander schip lagen, op zich geen probleem, de gasten kunnen via het sky deck van de Creativity en het andere schip naar de wal. Maar je zit ook met de bagage voor zo’n 129 mensen…
Gelukkig lag het andere schip lager en kunnen de relingen open, waardoor de bagage via de lobby van het andere schip doorgegeven kon worden. Dat scheelde wel een stuk, zag mezelf al die bagage al de trap op slepen…
Maar het is allemaal weer gelukt, iedereen is op tijd opgehaald en er zijn geen koffers achter gebleven!! Zodra iedereen weg was zijn we begonnen met het inpakken en schoonmaken van wat je maar kunt bedenken op het schip!!
Jayson en ik waren zondag middag al begonnen met het inpakken en inventariseren van de Onboard shop items, dus alle t-shirts, jassen, fleecevesten, enz, dat scheelde ons een heleboel werk en tijd voor dinsdag! Uiteraard bleven er nog genoeg andere dingen over, maar toch. Voor het opslaan van alle spullen waren er gastenkamers uitgekozen. Wij konden bijvoorbeeld onze Avalon spullen in de Cruise director’s kamer kwijt, de office spullen in kamer 301 en alle IT spullen in 302. We hebben op alle duren een papier gehangen met wat er in die kamers te vinden is, zodat het makkelijker is als alles weer opgezocht moet worden voor het nieuwe seizoen.
We zijn tot kwart voor 6 doorgegaan. Toen moesten we ons allemaal snel douchen en omkleden, want we gingen met alle crew members uit eten! De HM had eerst iets willen regelen in een restaurant in Rouen, maar daar begon ze een week van te voren mee en ze kon de eigenaar van het restaurant niet te spreken krijgen. Voor zo’n grote groep, moet toch het een en ander van tevoren vastgesteld worden, anders word het een chaos. Maar goed, uiteindelijk heeft ze het restaurant gebeld waar ze vorig jaar ook zijn geweest in Parijs en zij wisten nog wie ze was en hoe het toen afgesproken was, dus dat konden we dit jaar weer doen.
We konden kiezen uit een voor- en hoofdgerecht of een hoofd- en nagerecht. Ik had gekozen voor de kip Tandoori en de Pannacotta. Ik dacht iets te hebben uitgekozen wat anders was dan ik al dagelijks op het schip at, maar er zat natuurlijk rijst bij, dus zat ik alsnog iets te eten wat ik al iedere dag voorgeschoteld kreeg! Haha Helaas waren niet alle korrels even gaar, af en toe zat er een tussen die ik niet doorgebeten kreeg! En de pannacotta had een nogal dik vel, getver!
Onze Sous Chef Iva had voor iedereen een soort diploma gemaakt, omdat we allemaal het seizoen overleefd hebben. Een collega uit de Housekeeping heeft alle crewmembers getekend op die diploma’s. Echt zo gaaf! Zonder ons daarvoor echt te observeren. Hij zal het ongetwijfeld wel gedaan hebben, maar we hoefden niet voor hem te gaan zitten om onze portretten te laten tekenen zeg maar. En Iva had bij iedereen iets bedacht, als Beste Danser voor Jayson, Beste gamer voor iemand uit de bar enz. Voor mij had ze Most Kind Person geschreven…echt lief!!!
Na het eten mochten we met een paar gidsen mee op een lichttour door Parijs. Deze gidsen nemen normaal onze gasten mee. Ze hadden als verrassing een paar flessen wijn meegenomen om met ons te proosten op de goede afloop van het seizoen. We zijn gestopt bij Trocadero, het Louvre Museum, de Opera en waren precies op tijd bij de Eiffeltoren om hem om 10 uur te zien sprankelen! Erg mooi allemaal! Als afsluiting werd er door een van de gidsen La Vie en Rose voor ons gezongen en we kregen allemaal een gouden Eiffeltoren sleutelhanger. Tegen 10 uur, half 11 waren we weer terug op het schip, erg moe maar voldaan!!


Woensdagochtend rond 6 uur gingen we weer terug naar Rouen. En terwijl we onderweg waren, ging iedereen weer door met inpakken en schoonmaken. Ontbijt was om 7 uur en om half 8 begonnen we weer. Geanina hoefde gelukkig niet meer ’s nachts te werken, dus ze kon ons overdag helpen met inpakken. Was wel grappig, op een gegeven moment ging ze met iets zwaars de lift in om het naar een kamer te brengen waar het in werd opgeslagen. Toen ze boven was ging ze niet meteen de lift uit, maar ze stond iets aan haar haar te doen, toen de lift ineens weer naar beneden ging!! Een crewmember op de 1e verdieping had de lift ook nodig! Zo grappig, ik zag haar zo weer naar beneden gaan!!! Kwam niet meer bij!
Woensdag was een lange dag, na het eten moest iedereen zijn uniform inleveren. Er werd gekeken wat er bewaard kon blijven, wat er terug gestuurd kon worden en wat er weg gegooid kon worden. De HM is nogal van de precieze, dus dat duurde allemaal wel even….
Jayson en ik werden helemaal gek van haar! Om de zoveel tijd kwam ze met een vraag, als we ergens mee bezig waren ging ze ons vertellen wat we moesten doen….heel irritant!! Had het idee dat ze een beetje als een kip zonder kop rondliep.
Woensdag kregen we eindelijk te horen dat de tickets besteld waren. De HM had al een paar dagen eerder een mailtje gekregen van HR, maar ze had nog geen tijd gehad om ernaar te kijken…maar goed, ze wist me wel te vertellen dat er nog geen treinticket voor me was geboekt…Ok, dat was fijn om te weten, zo kort voor vertrek!!
Nu was het de bedoeling dat ik zelf een ticket ging kopen en dan zou ik het later weer terug gestort krijgen. Prima, ging mij niet zozeer om het geld als wel om het feit dat zo kort voor vertrek er een grote kans is dat er geen plek meer is. Het is wel november, maar ik ging op een vrijdag naar huis, dan is het altijd druk.
Goed eerst zelf geprobeerd online een ticket te krijgen, vanuit Rouen naar Arnhem. Wel iets gevonden, maar om een of andere reden kon ik dat niet zelf betalen met de kaart die we bij ons nieuwe bankrekening hebben gekregen. Toch gevraagd of HR het voor me kon doen, maar dat was ook geen optie, want degene die het ticket betaald is degene die het op kan halen. Als je de bankpas kunt laten zien waar het ticket mee betaald is, is het van jouw. Dus als zij het voor mij zou betalen, zou alleen zij het op kunnen halen. Aangezien ze in Cyprus zit is dat niet zo handig!
Uiteindelijk heb ik het ticket in Rouen kunnen kopen. Donderdagochtend kwam de agent langs om dollars op te halen en te wisselen. Ik heb van hem een lift naar het centrum gekregen, want we lagen nu niet op de plek die we altijd hadden als er gasten aan boord zijn. Bleek dat het SNCF kantoor pas om 10 uur open ging…en ik stond er al om kwart over 9…
Nog een postkantoor opgezocht om de laatste postzegels te kopen en de laatste kaarten op de bus te doen. Daarna op zoek gegaan naar het treinstation in Rouen. Was op zich niet moeilijk te vinden, alsmaar rechtdoor. Bleek alleen dat de straat er omhoog ging!! Ik was nog niet eerder die kant op geweest, dus ik had hier helemaal geen idee van! Het werd in ieder geval niet lopen naar het station met al mijn koffers!
Gelukkig kon ik op het station wel een ticket krijgen, de man sprak alleen geen Engels, maar we hebben elkaar begrepen. Ik had online een vertrektijd van 9 uur ’s morgens gezien. Deze wilde ik ook boeken, maar nu bleek dat er op het stuk tussen Parijs Noord en Schiphol geen zitplaats was…sorry, maar ik had niet zoveel zin om dat hele eind te gaan staan, dus dan maar een uur eerder weg! Het was in ieder geval gelukt, heerlijk!!! Moet eerlijk zeggen dat ik er niet echt gerust op was, was blij dat ik het ticket op zak had!
Toen duurde het nog even voordat ik met de agent weer mee terug kon naar het schip! Hij had tussendoor nog van alles te doen, dus ik had eigenlijk beter terug kunnen gaan lopen.
Maar goed, tegen de tijd dat ik terug was zaten alle crewmembers in de Lounge en kregen we een bedank speech van een hoge pief van hoofdkantoor. Daarna kregen we een map met daarin een referentie in het Engels en Duits, het contract voor volgend jaar en alle daarbij behorende papieren en een handdruk….
Moet eerlijk zeggen dat ik dat nogal jammer vond, want ik dacht dat het de bedoeling was dat er met iedereen apart nog een keer aan tafel gezeten werd om te bespreken wat diegene voor volgend seizoen wilde. Ik had willen zeggen dat ik met Martin mee wilde naar het zuiden en wie ik nog meer mee wilde nemen die kant op…maar daar was dus helemaal geen tijd voor, want zodra de laatste map uitgedeeld werd, ging de hoge pief er weer vandoor!
Maar goed, ik dacht ook een contract voor Senior te krijgen, maar kreeg weer een Second Receptionist contract. Toen ik de HM vroeg waarom dat was, vond ze het ook vreemd en ze heeft het de hoge pief gevraagd. Blijkt dat ze nog niet weten of ze wel een Senior nodig hebben volgend jaar en zo ja, waar. In november hebben ze weer een bijeenkomst/vergadering en dan kunnen ze zien wat ze nodig hebben. Mochten ze dan een Senior nodig hebben, krijg ik het nieuwe contract gemaild. En anders krijg ik volgend seizoen de kans om promotie te maken….
Was een beetje een domper moet ik eerlijk zeggen. Had me al het een en ander bedacht over hoe ik het zou regelen, maar goed, ik heb nu een paar weken de tijd om alles te overdenken, het contract moet voor december getekend retour.
En jawel, toen was het tijd voor de allerlaatste cabin check!!! Iedereen kreeg tot 4 uur de tijd om de hut schoon te maken. En uiteraard was er weer iets wat ze ons niet eerder hadden kunnen vertellen, maar er nu pas achter kwamen dat dat ook schoon hoorde te zijn….we werden er helemaal larie van, maar we hebben het overleefd!!!
Na de check hadden we nog een kleine meeting in de Lounge, waar de HM, de kapitein en de chef ons bedankte voor het harde werken dit seizoen. We kregen eindelijk onze laatste fooi uitgereikt en onze paspoorten. Dit wilden ze waarschijnlijk niet eerder doen omdat dat bang waren dat we er al vandoor zouden gaan!
Het eten was om 6 uur, de kapitein had nog iets te drinken en te knabbelen gekocht, maar de meesten waren al van boord!! Na het eten lekker gedoucht, heerlijk in zo’n schone douche!! Nog even wat gedronken in de kantine. Maar niet te lang, want de muziek stond alweer keihard!
Iedereen ging met het vliegtuig naar huis, maar omdat we in Rouen zaten en iedereen naar Charles de Gaulle in Parijs moest, was er een bus geregeld. Ze hadden alleen niet echt op de tijd gelet…de bus kwam ze al om 5 uur ’s morgens ophalen, terwijl een aantal collega’s pas ’s avonds een vlucht hadden! Daar waren ze niet zo blij mee, dus die hadden zelf vervoer geregeld om later weg te kunnen. Hadden ze helemaal gelijk in, wat moet je de hele dag op een vliegveld?!
Mijn trein ging om 8 uur ’s morgens en ik had een taxi om 7 uur besteld, liever iets te vroeg dan net te laat! Iva, onze sous chef had voor iedereen een ontbijtpakketje samengesteld, sandwich, koekje, mandarijn en iets te drinken, hartstikke lief. Ik had ook zo’n pakketje meegenomen, maar ik had geen trek in de sandwich. Zag op het station een zwerver lopen en dacht dan geef ik die sandwich aan hem, hoeft hij er niet voor de prullenbak in te duiken.. Nu is mijn Frans niet zo goed, maar dacht hem toch duidelijk te kunnen maken dat het eetbaar was….maar meneer moest het niet!!! Goed dan niet, nu kan een ander het uit de prullenbak vissen!!
De trein van Rouen naar Parijs stopt op St. Lazare en de Thalys naar Schiphol vertrekt vanuit Parijs Noord. Ik moest dat stukje dus nog met een trein overbruggen, geen probleem, was maar 1 halte, dat moest te doen zijn.
Ja…als je geen koffers bij je hebt is het inderdaad een eitje!!! Die stomme fransen hebben nog niet echt gehoord van liften of roltrappen…in ieder geval niet op plekken waar je er ook echt iets aan zou hebben!! Moest een paar keer mijn koffers via een trap naar boven en naar beneden slepen!! Was zó blij toen ik op Parijs Noord stond!!!!
Ik had ruim een uur de tijd en het is me gelukt, had zelfs nog tijd om een broodje te kopen! En ik was erg blij met mijn zitplaats in de Thalys. Ik moest overstappen op Schiphol en rond kwart voor 3 was ik in Arnhem. Waar mijn vader me gelukkig met de auto op kwam halen!

Ik heb het overleefd, nu lekker een paar maanden rust! Jippie!

Groetjes,
Linda