Weer terug in Amsterdam

Zondag 4 oktober 2015
Oma is vandaag jarig, gisteren vierde ze het en ik kon er helaas niet bij zijn, want we waren in Basel. Maar ik heb aan haar gedacht met sterretjes in een 9 en een 2 vorm, voor op haar taart en ze was er erg blij mee!!
Goed, afgelopen vrijdag is de grote groep van 128 gasten weer naar huis gegaan. De week ging goed, met hier en daar natuurlijk een paar “vreemde” dingen! We krijgen voor een cruise begint altijd een lijst met speciale dingen voor gasten, of aparte bedden willen hebben of een speciaal diet enz. Deze keer hadden we een gast met een glutenvrij dieet, wat op zich geen probleem is. Ware het niet dat deze vrouw met niets dat haar voorgeschoteld werd tevreden was!! De chef was echt niet blij met haar!!! Het mooie was dat ze zei een glutenvrij dieet te volgen, maar ‘s avonds in de bar vroeg ze om pretzels, de zoute stengels in de vorm van een 8….wat volgens ons niet echt past in een glutenvrij dieet, maar goed!
Voordat de cruise begon kregen we een email van de dochter van een stel dat bij ons de cruise zou doen met de vraag of we haar konden helpen met het bedanken van haar ouders met alles wat ze voor haar hebben gedaan. Misschien iets als Bedankt schrijven in chocolade. Dus ik heb overlegd met Chef en de Pastry Chef en ze zeiden dat het mogelijk was. Op de eerste avond dat ze aan boord waren heeft Pastry Chef op 2 witte borden in chocolade Bedankt geschreven en de rest van het bord versierd met de chocolade en groene en rode jam, langs de randen alsof het blaadjes en bloemetjes waren.
Ze waren hier heel erg door verrast en zo blij mee dat ze de borden mee hebben genomen naar hun kamer na afloop!! Dus ik heb meteen de cabin steward laten weten dat ze die borden in hun kamer hadden en dat hij ze niet zou weghalen voordat ze hem dat zouden vragen!
Dus dat was een leuke mission accomplished!! We hebben van de dochter alleen een email gekregen dat ze erg blij was dat we haar hiermee wilden helpen, maar verder niets meer gehoord over wat zij ervan vond. Misschien komt dat nog.
Afgelopen donderdag ben ik naar het centrum van Strasbourg geweest. In al kwdie tijd dat we er al komen, ben ik daar nog niet geweest en wilde het nu wel eens zien. ’s Middags zijn er altijd 2 excursies en word er een bustransfer aangeboden voor mensen die terug willen om alles nog eens goed te bekijken. Dus ik ben om kwart voor 2 op de bus gestapt, die ons naar de Place de la Republique bracht, waar we dan rond kwart voor 5 weer werden opgehaald.
Het Place de la Republique is een soort park met bankjes, perkjes en een groot standbeeld. Het is een beeld van een moeder met 2 zonen, waarvan de één met gezicht richting Frankrijk en de ander met het gezicht naar Duitsland is geplaatst. Dit moet de doden herdenken die in de verschillende oorlogen zijn gevallen.
Ik ben vanuit het plein Strasbourg ingelopen zonder specifiek doel. Gewoon rechtdoor en ik zie wel waar ik uitkom…als eerste op een heel luidruchtig plein met een mega tramhalte…snel weg!
Daarna linksaf gegaan en toen kwam ik op het Kleber plein terecht, dat was wel leuk met fonteinen enz. En er zat een grote boekhandel, helaas geen Engelse boeken, dat kennen ze in Frankrijk niet!
Lekkere koekjes gekocht en doorgelopen naar het Gutenberg plein waar een carrousel in de rondte draaide. Dit was er een met één dubbele etage, had ik nog niet eerder gezien.
En daar vandaan ben ik naar de kathedraal gegaan, heel handig ook met de naam Notre Dame…er zijn dus mensen die denken dat dit degene is die in Parijs staat…maar helaas deze is toch net even anders!
Bijvoorbeeld heeft deze maar 1 toren bij de ingang, meestal zijn het er 2, maar een van beide is nooit afgemaakt of nooit gerestaureerd. De kathedraal heeft, net als in Parijs, een heel mooi groot rozet glas-in-lood raam. En er staat een Astronomische klok, heel mooi met verschillende bewegende delen, mooi beschilderd. Heb er uiteraard een kaarsje opgestoken!
Beetje rond geslenterd, maar eerlijk gezegd kan Strasbourg me ook niet echt boeien. Het was heel mooi weer, er zijn mooie gebouwen, maar de sfeer voelt als in Mannheim. Het is er vies en er zijn heel veel zwervers, heel irritant!! Volgens de cruise director had ik eerst de tocht op de kanalen moeten doen, want dat gedeelte is wel heel mooi. Maar dat komt dan wel een andere keer!
Moet eerlijk zeggen dat het gedeelte waar wij liggen ook al helemaal geen sfeer heeft, dus verwachtte ook niet heel erg veel van het centrum…
O ja…In mijn vorige verhaal vertelde ik jullie van een sollicitatiebrief die ik aan het schrijven was voor een vacature bij HR van Fleetpro in Cyprus. Goed, voordat alles de deur uit was waren we een paar dagen verder! Christian was niet gauw tevreden, dus we hebben er heel wat aan gewerkt! Uiteindelijk heeft hij het woensdagmiddag naar HR gemaild. Ik heb het hem laten doen, want uiteindelijk kreeg hij de vacature toegestuurd.
Werd ik donderdagochtend al gebeld door de hoofd van het HR!!!! Wauw, dat was wel heel snel!! Haha Kon van Christian meteen op zijn kantoor gaan zitten en daar hebben we een kort gesprek over de telefoon gehouden. Het was een soort conference call, want er zat nog iemand bij het gesprek. Ze vroegen onder andere waarom ik had gesolliciteerd, wat voor plannen ik heb, of ik me ervan bewust was dat ik voor deze baan naar Limassol moest komen (uh nee, dacht ik dat ik het vanuit huis kon doen…) en ik moest een aantal zinnen in het Duits praten….en daar dacht ik dat ik het wel kon vergeten! Goed, ik heb Duitse les gehad op school, ik heb er ook examen in gedaan en ik ben daarvoor geslaagd, maar dat is inmiddels wel alweer een aantal jaren geleden! Ik kan nu wel doctors en taxi’s bellen, maar hele gesprekken in het Duits gaat hem nog niet worden…probeer ook nog steeds een Duits boek uitgelezen te krijgen, maar het is geen vloeiende taal hoor! Anyway, was er wel ff van ondersteboven! Had niet verwacht er al zo snel iets van te horen, volgens Christian heb ik die baan al in mijn zak!! Ik heb met de HR afdeling afgesproken volgende week weer te bellen of via Skype een gesprek te hebben.
Woensdag 7 oktober 2015
Nou dat gesprek heb ik dus vanmorgen gehouden!!!
Ik had aangegeven dat het vanmorgen wel goed uit zou komen om het gesprek te houden. Csilla had haar halve dag vrij, we gingen varen door de Rijn Vallei en dan is het niet zo druk, want iedereen luistert naar de uitleg over de kastelen door de cruise director. Ik had gevraagd of het rond half 10 kon, want dan zijn we net onderweg en heb ik nog genoeg tijd over voor het geval het langer gaat duren. En ik kon weer gebruik maken van Christian zijn kantoor, het is moeilijk aan boord een plek te vinden waar je alleen bent en niet gestoord word. Daarbij hadden ze me gevraagd het er verder nog niet met andere crew members over te hebben…en dat is op een schip helemaal moeilijk! Er hoeft er maar één door te hebben dat ik een tijd op kantoor aan de telefoon zat en de roddels zijn niet van de lucht!
Maar goed, ik ben vanmorgen om 7 uur begonnen, standaard tijd voor een vroege dienst en ik wilde zorgen dat ik al zoveel mogelijk voor half 10 gedaan had. Word er rond half 8 al gebeld…door HR om het gesprek te doen…dus ik zei dat we het om half 9 hun tijd, half 10 mijn tijd zouden doen. Bleek het daar al half 9 te zijn en dat ze zich in de tijd vergist hadden. Als het daar half 9 is, is het hier een uur vroeger ipv later! Dus ik heb Christian erbij gehaald en gevraagd of het goed was het gesprek nu meteen te doen en dat was prima!
Uiteindelijk heb ik bijna een uur op kantoor gezeten, met Christian en een corporate van Fleetpro aan de andere kant van de deur met fingers crossed!
Kreeg deze keer een heleboel informatie! Er werd me oa verteld over het bedrijf zelf, wat precies de bedoeling is, wat ze voor mij kunnen doen ivm verhuizing, vakanties, salaris enz.
Het is de bedoeling dat ik samen met nog een medewerker een aparte afdeling op ga zetten voor het verzorgen van transfers van crew naar de verschillende schepen. Nu doen alle HR Officers dit, maar dat willen ze graag gaan scheiden zodat zij zich meer kunnen richten op het aannemen van nieuw personeel voor de schepen. Het schijnt dat er heel wat mensen nog gezocht worden om te komen werken, iedere keer als er nu ergens iemand nodig is, is het krap om iemand te vinden.
Ze hebben nu 38 schepen, volgend jaar 40 schepen in beheer. Het zijn niet alleen de schepen voor Avalon, meerdere bedrijven.
Ze hebben een makelaarskantoor waar ze zaken mee doen, waar ik dan mee kan gaan kijken naar een huis in Limassol. Het is nog niet helemaal duidelijk of dit dan al gemeubileerde huizen zijn, maar dat denk ik wel, want het is een internationaal team.
Uiteindelijk hebben we afgesproken erover na te denken. Ze hebben deze week nog meer gesprekken met andere kandidaten en as vrijdag bellen ze mij om me eventueel uit te nodigen als potentiele kandidaat een paar dagen naar Cyprus te komen. Om kennis te maken met het team en met de stad.
Dus nu is het een afweging maken, blijf ik op het schip of ga ik naar Limassol???
Ik heb namelijk gisteren mijn eind van het seizoen evaluatie gehad met Christian en de corporate (daarom was hij hier vanmorgen om mee te duimen!). En dat ging erg goed mag ik wel zeggen! Christian waardeert mijn inzet heel erg en is er blij mee zo’n rechterhand te hebben. Voor toekomstige posities hebben we aangegeven dat ik nu gesolliciteerd heb voor de HR functie en eventueel een Hotel Managers functie op de Avalon schepen. Christian is me al training aan het geven hiervoor en hij zegt dat als ik iemand heb die me helpt met de administratie als het nodig is, het geen probleem voor mij zou zijn om die functie te kunnen doen. De corporate stelde wel dat het omgaan met de verschillende hoofden van afdelingen toch wel iets zou zijn waar ik rekening mee moet houden. Maar uiteindelijk doe ik dat nu ook, ze zijn allemaal verschillend en ik moet ze allemaal op een andere manier aanpakken zeg maar. Het enige is dat ik nu hun gelijke ben en als Hotel Manager hun baas.
We hebben afgesproken af te wachten wat er gebeurd met de HR functie en begin volgend jaar gaan ze kijken of er een HM positie voor mij open is. Dat is wat mij betreft prima.
Het is wel rete spannend allemaal!! Ook als ik HM zou worden op het schip, ben ik daar wel klaar voor??? Maar het administratie gedeelte, daar maak ik me niet zo heel druk om, dat doe ik nu ook en dat gaat goed. Ok er komt iets meer bij kijken, maar als je een goede Senior Receptionist hebt, kun je een heel eind komen. Het is alleen dat ik dan natuurlijk leiding heb over zo’n 33 crew members, dat is natuurlijk wel even andere koek dan de 2 die ik nu bij de receptie heb…. Maar goed, sommige dingen kun je alleen in de praktijk leren!
Vanmiddag in Koblenz lekker door de stad geslenterd en een paar leuke, nieuwe, maar dure winkeltjes ontdekt. En in een van alle kerken was er iemand op het orgel aan het oefenen, erg mooi!


Vrijdag 9 oktober 2015
Afgelopen maandag ben ik weer met een excursie mee geweest!! Dit keer naar Heidelberg! Ik ben er al een keer geweest, met Csilla en een gids naar het kasteel…waar we heel blij mee waren! En nu wilde ik graag mee om de stad zelf te bekijken, daar hadden we vorige keer niet zoveel tijd voor. We waren nu in Mannheim, omdat het water te laag was om in Speyer aan te meren. Dat scheelt enorm in tijd, Heidelberg is dichterbij Mannheim dan Speyer, dus dat was wel mooi. Daarnaast is Mannheim echt een rotstad, dus het was fijn om er weg te komen! Ik had met Csilla van tijden gewisseld, ik begon om 7 uur en zij kwam rond half 1, ik was rond 6 uur terug en dan zou ik het om 7 uur van Csilla overnemen, dus dat was goed geregeld.
Goed, dit keer dus meteen naar de stad. Ook daar was een gids bij, om mensen een klein beetje over de stad te vertellen en om te zorgen dat ze wisten waar we weer moesten verzamelen om weer met de bus terug naar het schip te komen.
Het was bewolkt, maar droog en later kregen we toch een beetje een zonnetje. Heidelberg heeft de langste winkelstraat van in ieder geval Duitsland, misschien wel van heel Europa. En dat was wel leuk, ik heb lekker rond geslenterd, winkels gekeken, kerken bekeken en vooral omhoog gekeken naar alle beelden en gevels van de panden.
Later op de dag ook ergens lekker een kop thee gedronken, met een gebakje erbij natuurlijk. Zat er lekker mijn boek te lezen, toen een van onze gasten me zag zitten en vroeg of ik echt helemaal daar naartoe gekomen was om een boek te lezen…ach die neem ik overal mee naartoe, dus waarom niet?!
Rond kwart voor 6 reden we weer terug naar het schip. Goed, dus weer een gids….ik weet niet of het aan mij ligt, maar het is echt niet te geloven met die mensen!!! Vooral de mannen, sorry, maar ze denken allemaal dat ze erg grappig zijn en ze blijven maar lullen!!!! Deze ging op de terugweg zelfs zover om verschillende liedjes uit het jaar nul te laten horen!! Én het wiegeliedje van Handel (of is het Brahms)….niet normaal. Ok, ze zijn ervoor om te zorgen dat iedereen veilig mee komt en op tijd weer bij het schip is en daarbij is het leuk dat ze ons relevante informatie verschaffen, met nadruk op relevante!! Mijn hemel, denk dat ze een opfriscursus nodig hebben om te leren wanneer ze iets moeten zeggen en wanneer het tijd is om hun mond te houden!! En dan die achterlijke muziek, ok ik kende de liedjes wel, maar dan nog. Niemand vraagt erom, zeker op de terugweg willen mensen praten over wat ze hebben gezien, gekocht, gegeten of gedronken, dan wil je niet hebben dat een of andere malloot er steeds doorheen lult!!!! Echt ongelooflijk!
Maar goed, het was wel weer leuk om daar te zijn en ik wil er zeker nog een keer naartoe, maar dit keer zeker zónder gids!!!
Hoe dichter we bij het einde van het seizoen komen, hoe “dommer” de gasten worden, echt het is heel apart! Vorige week hadden we iemand die echt iedere dag minstens 100 vragen stelde, waarschijnlijk had hij zichzelf dit quota gesteld en het lukte hem aardig. Niet dat het snuggere vragen waren, maar goed, dat maakte dan weer niet uit. En daarbij klaagde hij en zijn vrouw de eerste nacht erover dat er geen hoeslaken op het matras lag!! Echt terez en ik lagen net een uur in bed toen er midden in de nacht door de Nighty gebeld werd of ze alsjeblieft aan deze mensen wilde komen uitleggen dat er wel degelijk een laken op het matras lag, want ze geloofden haar niet…..Zal even uitleggen wat wij op de matrassen hebben…gewoon een hoeslaken met elastiek aan de hoeken om te zorgen dat die krengen om de matrassen blijven zitten als er iemand op ligt. Klinkt stom, maar ik meen me te herinneren van mijn vakanties in Amerika dat ze daar deze hoeslakens toch zeker ook gebruiken, dus waarom we deze vraag krijgen begrijp ik echt niet! (Dit was namelijk niet de eerste keer dat deze vraag gesteld werd!)
En er was een stel dat uit het vliegtuig 2 van die tasjes mee hadden genomen waar een masker, sokken en oordopjes in zaten. Deze gebruikten ze voor de badkamerdeur als deurstop. Prima, maar op een van de avonden kwamen ze vertellen dat er 1 weg was. Iedereen heeft ernaar gezocht, maar niets gevonden….daar maakten ze zich heel erg druk over. Op de enquete konden ze de crew geen Heel goed geven, maar een goed, juist omdat er iets weg was en dat zou niemand moeten overkomen…maw een van de crew members zou echt zoiets weg genomen hebben???? Wat denken ze nou echt dat we dat nodig hebben??? Alsjeblieft zeg, als het nou om een sieraad of een telefoon ging zou ik me er nog druk om maken, maar hierom?! Waarschijnlijk hebben ze weer allebei zo’n tasje gekregen op de terugweg!!!!
En deze week is het helemaal mooi! We hebben een mevrouw die de eerste paar dagen iedere dag om een nieuwe sleutel kwam vragen, omdat ze die van haar niet meer kon vinden. Echt gigantisch de weg kwijt!
We hebben een stel aan boord dat zogenaamde vips zijn, zij komen deze reis doen om te kijken of ze dan volgend jaar een groep meenemen op een ander schip. De eerste nacht was de man zo dronken, dat hij terwijl hij viel een toch best wel zware vaas mee omver trok in de Back Lounge!!! En weer werden we midden in de nacht gebeld of terez kon komen helpen het op te ruimen….
Maar het kan nog mooier! We hebben een stel aan boord waarvan de man met een rollator loopt, door het hele schip, want meneer kan niet van de ene stoel naar de andere lopen. Prima geen probleem, maar afgelopen maandag konden we in Mannheim nergens anders aanmeren dan op een plek waarbij iedereen naar de Sky deck moest om aan wal te komen. Maar meneer kan geen trappen lopen….dus meteen helemaal verbolgen dat ze hun geld terug wilden voor de excursie de ze wilden doen en dat er dan niemand was die dat hun verteld had, in Amerika waren alle voorzieningen getroffen voor mensen met een handicap, blablabla. Maar het mooiste was nog dat ze die dag tegen andere gasten liepen te verkondigen dat we ze opgesloten hielden op het schip….
Dinsdag waren we in Rudesheim, waar de gasten met een treintje naar een museum gebracht worden. De crd heeft 2 keer omgeroepen dat ze eerder weg konden, omdat we eerder aangekomen waren. Kwam mevrouw minstens een kwartier later vragen hoe laat ze weggingen…uiteraard was de trein allang vertrokken, dus ik heb een taxi voor ze gebeld. Ook meteen de crd maar gebeld dat ze eraan kwamen en hij zei al meteen dat ze ook bij het museum trappen tegen zouden komen. Goed, taxi was er, ze gingen weg en nog geen 10 minuten later waren ze alweer terug! Ze konden het museum niet in, want er waren klinkers(?, je weet wel die kleine stenen die iedere Europese stad heeft, Amsterdam op de Dam bijvoorbeeld) en de rollator deed het niet op deze stenen……Later hoorde ik van de crd dat hij daar bij de deur stond te wachten, ze uit de taxi zag komen en meteen weer weg zag gaan, ze kwamen niet eens naar het museum!!!
O ja en uiteindelijk kon het nóg mooier!!!! De vrouw van dit stel ging in Koblenz aan wal, helaas kon meneer ook hier niet van het schip af, want ook hier lagen we op zo’n manier aangemeerd dat je naar boven moet om van het schip af te komen. Dat is daar altijd, we hebben er geen andere ligplaats.
Maar goed, zij ging dus wel even naar buiten. Csilla vertelde me later, dat zij via de trap die de matrozen altijd gebruiken naar beneden was gekomen en stond te schreeuwen dat ze erin wilde en beschuldigde Csilla ervan haar buiten te sluiten!!!! Echt niet te geloven!!! Die trap is levensgevaarlijk, daarom word deze bovenaan afgesloten met een touw, zodat mensen er niet doorheen gaan. Voor hetzelfde geld had dat mens eraf gevallen, en letterlijk tussen wal en schip terecht gekomen!!!! Echt ongelooflijk, zoals ik al zei, hoe dichterbij het einde, hoe dommer de mensen zijn!!!! Hoe komt ze erbij om op die manier weer het schip op te komen?? Ze is toch ook via de normale trap naar boven gegaan, waarom zouden we iedereen die trap laten nemen???? En dat touw zit er niet voor niets, maar zij is er onderdoor gegaan!
Het is bijna zielig als het niet zo lachwekkend was!
Nu hebben we een ander stel aan boord waarvan de man Huntington heeft en dat is dan wel weer zielig. We kregen al een mailtje dat ze een scootmobiel mee zouden nemen….als ik denk aan scootmobiel dan denk ik aan het bakbeest dat mijn oma heeft gehad om door Almere te crossen. Dus ik vroeg me al af hoe ze zo’n ding op het schip, laat staan in de bus konden krijgen.
Uiteindelijk bleek het een opvouwbaar ding te zijn, best handig! Het lijkt een stoel op skilatten met wielen eronder. Het is op te laden en gaat best aardig. Het geval is alleen dat ze een kamer hebben aan het einde van de 3e verdieping en ze hadden dit dinge onder andere gehuurd omdat ze gezegd was dat ze hem ook op het schip konden gebruiken. Maar dat kan helaas niet, niet alleen omdat de gangen niet zo groot zijn, of om te voorkomen dat het behang van de muur gereden word, maar ook vanwege de veiligheid. Nu hebben we een van onze suites leeg en ik had zelf al het idee om aan te bieden dat ze deze kamer konden nemen, hij is een heel eind dichterbij de lobby. Maar de crd heeft daar niets mee gedaan en heeft ze ook niets aangeboden. Dus iedere dag moet die arme man het hele eind heen en weer om te kunnen eten of om op een excursie te gaan. Dat gaat dan gelukkig wel, we zorgen dat dat ding in de lobby opgeladen word en we helpen ze om hem van boord te dragen zodat ze ermee weg kunnen. Maar toch…bij het boeken hadden ze gevraagd om een kamer vooraan en uiteindelijk hebben ze er een helemaal achterin gekregen….lekker handig. Dus dat is wel lullig, maar ze zijn blij met alle hulp. En genieten wel van wat ze doen. Dat is dan wel weer leuk.
Groetjes,
Linda