Verschil moet er zijn!

30 april 2015
Morgen is het alweer mei, het gaat toch best wel snel! Het is wel fijn dat we 8-daagse cruises hebben, op een of andere manier gaat dat snel voorbij. We denken we hebben nog tig maanden te gaan, maar ondertussen is er alweer bijna een cruise (week!) voorbij! En dan gaat het toch wel lekker snel!
Ondertussen gaat het lekker z’n gangetje.
De groep die we nu hebben is gemeleerd om het netjes uit te drukken! Heel veel leuke, gezellige mensen en een paar rotte appels, maar die heb je er toch altijd tussen!
Het begon zaterdag eigenlijk al met een echtpaar dat hiervoor een cruise op de Panorama heeft gedaan, volgens mij door Nederland. In Amsterdam kwamen ze bij ons aan boord, waarbij ze al meteen dingen begonnen te vergelijken…heel irritant! Nadat ze een paar minuten in de kamer waren geweest kwam Mevrouw naar boven om te melden dat als de tv niet gemaakt werd, we “One unhappy camper” aan boord zouden hebben…waarbij ik dacht dat ze het over zichzelf had, maar uiteindelijk ging het over haar man, want meneer kan niet zonder tv…
Helaas hadden we de pech dat uitgerekend in hun hut de tv het écht niet deed, de volgende dag werd er een nieuwe gebracht, maar toen hadden we ze al verhuisd naar een lege kamer op de 2e verdieping….waar de volgende dag de tv het ook niet deed!! Hahaha
De mevrouw kon er gelukkig om lachen! Uiteindelijk is het ook wel een aardig mens, alleen erg luidruchtig. Als ze je iets verteld moet de hele wereld het horen!! Ik ben benieuwd wat voor commentaar ze geven op de enquetes!
En de eerste avond was het ook bal met een ander echtpaar. Al voor het eten kwam mevrouw vertellen dat ze tickets wilde bestellen, maar dat de cruise director haar daarmee niet wilde helpen. Wat ik een beetje vreemd vond maar goed, ik heb haar gezegd dat we een Macbook ter beschikking hebben, dat ze eventueel de tickets zelf kon bestellen op haar tablet en dan bij ons kon printen. Prima… Na het eten kwamen ze weer naar boven en weer vertellen/vragen of de Crd hun wilde helpen met die tickets, ik zei dat ze dat zeker zou doen. Dus zijn ze weer bij haar gaan vragen en nog geen 2 minuten later kwam ze op hoge poten naar mij toe, met wie ze moest praten, want de Crd wilde haar niet helpen, dit had ze niet nodig op haar eerste dag!
Ik had de Macbook dus aangeboden, maar intussen had een ander stel het ding al in gebruik. Nou dat was helemaal tegen het zere been, hoe lang moest ze op dat ding wachten dan??? We hadden al doorgegeven dat we de Mac graag rond 10 uur terug wilden hebben. Maar dat geloofde ze niet, want ze wist hoe mensen waren, als ze er eenmaal op bezig waren, zag je hem niet meer terug….Dus ik ben naar die mensen toe gegaan om te vragen hoe lang ze precies nodig dachten te hebben. De arme mensen wilden alleen aan familie laten weten dat ze gearriveerd waren..nog geen 10/15 minuten werk. Ik zei dat ze zich niet moesten haasten. Ondertussen had de Chef al gezien dat dat mens zo tekeer ging tegen mij en belde de HM voor me. Toen hij kwam heb ik hem eerst alles uitgelegd, hij is met dat mens gaan praten en ondertussen kwam de Mac ook weer terug en konden ze daarmee in de Lounge gaan zitten….Ongelooflijk!!!

De volgende ochtend vertelde de Nighty dat hij ze geholpen had met het printen van de tickets en waren ze nog steeds verbolgen toen ze die ochtend op hun eigen excursie gingen naar weet ik veel waar ze die tickets voor hadden besteld! De Crd vertelde me later dat ze echt haar computer/laptop wilde gebruiken om die tickets te bestellen, omdat ze ze met haar creditcard moest betalen….ja, maar dat gaat natuurlijk niet!! Als ze het op een andere manier had gevraagd had ze haar graag geholpen! Maar dan nog, ze had zelf een tablet mee, we hebben de Mac die ze kon gebruiken, dus wat was het probleem?? Waarschijnlijk ook het feit dat ze ergens heen wilde wat al op het programma voor die zaterdag stond, wat zij niet hebben kunnen doen of zo en dat de Crd deze excursie niet nog een keer kon aanbieden zoiets…van wat ik eruit begreep in ieder geval.
Nu is ze inmiddels redelijk gekalmeerd, maar iedereen vermijd haar zo’n beetje. Geloof dat ze wel doorheeft dat ze niet erg redelijk was, er waren zeker een aantal mensen getuige van, dus ze heeft zichzelf niet al te populair gemaakt! De man is wel aardig, meer een beetje een sulletje dat achter zijn vrouw aanloopt, maar goed als dat voor hun werkt zeg ik succes!
De Cruise Director die we deze week hebben komt uit België en is ontzettend aardig!! Ze is ook ontzettend goed met de gasten, ze heeft ze veel te vertellen over waar we naartoe gaan, de landen waar we doorheen varen. Ze weet ze te boeien, maar ook op hun plaats te zetten zeg maar! Ze is eigenlijk best wel druk, aanwezig, maar ondertussen hebben wij het echt “rustig” met haar. Geen gestress over excursies die op een ander tijdstip beginnen, zodat de dagelijkse nieuwsbrief weer opnieuw geprint moet worden, nee het gaat heel gemoedelijk allemaal. Heel anders dan de vorige twee weken met Karolien, totaal ander type. Ook aardig, maar chaotischer op een of andere manier.
Helaas blijft Katy nog maar een week en daarna komt er weer iemand anders, ze komt dit seizoen niet meer terug. Maar ze heeft een B&B in de Ardennen, dus misschien ga ik eens bij haar langs!
Ik had haar verteld dat het mijn 2e seizoen hier was, ze was verbaasd een Nederlandse aan te treffen, ze vroeg of het wel genoeg verdiende…Nou ja, uiteindelijk verdient iedereen meer dan hij krijgt, maar ik geloof dat ik wel een leuk bedrag verdien. Ik had haar verteld over Feenstra en hoe dat niet lukte als ‘cruise director” daar zeg maar, toen zei ze dat dat vreemd was, want zij heeft ook geen diploma’s als Crd. Ze is van huis uit architecte….
Ik vertelde dat ik graag een seizoen op een Radarboot in Amerika wilde werken en Isabel had al gezegd aan wie ik dat moest vragen. Maar dat zijn best hoge heren zeg maar, dus ik zei tegen Katy dat ik toch niet zomaar die mensen kon mailen…toen vroeg ze me wat ik te verliezen had…en daar heeft ze gelijk in!!
In het kader van, weet wat je verkoopt, zijn Csilla en ik gisteren mee geweest op de excursie naar Heidelberg! Detlef was al een keer mee geweest en hij vond het er hartstikke leuk. Ik wilde ook graag en Csilla ook wel, maar zij wilde niet alleen mee, dus ik heb gevraagd of we samen mee konden en dat was goed. Met deze excursie gaan meestal wel de helft van totaal aantal mensen mee, dus dan is er op het schip niet veel te doen. Mensen stappen in Nierstein op een bus, die rijd naar Heidelberg en dan door naar Mannheim, waar het schip dan ondertussen naartoe vaart en op de mensen uit Heidelberg wacht, alvorens weer door te varen naar Strasbourg.
We waren met een gids mee naar het kasteel van Heideleberg, of liever gezegd de ruïne, want veel meer was het niet! We konden er dan ook niet in, alleen doorheen lopen. De gids was ontzettend irritant, het begon al in de bus, sorry, maar werd er echt niet goed van! Dacht dat hij ontzettend grappig was, voor iedereen te begrijpen (maar z’n Engels was echt niet zo goed) en lulde gewoon veel te veel! Hij heeft een paar keer gezegd dat we lekker konden gaan zitten en van de rit genieten, maar hoe kun je dat doen als hij blijft lullen???
Maar goed, Katy had al gezegd dat we ook zeker het Apothekermuseum in de ruïne moesten bekijken. Nu zijn we meer uit beleefdheid dan interesse met de gids mee gegaan de ruïne door, maar zodra hij klaar was zijn wij het museum ingegaan. Hartstikke leuk om te zien, al die potten en kruiken met van alles en nog wat en die leuke instrumenten om kiezen en tanden te trekken bijvoorbeeld…Tegen de tijd dat wij uit het museum waren was de groep al weg natuurlijk, dus we zijn zelf naar beneden gegaan, de stad in. Geloof dat Csilla het wel een beetje benauwd kreeg, want ze wist niet waar we naartoe moesten om weer op de bus te stappen. Gelukkig had ik wel opgelet toen hij uitlegde waar de opstapplaats was en hoe laat we daar moesten zijn. We hebben een beetje rondgelopen en eigenlijk op zoek naar een wc en een kop thee met iets lekkers…dat duurde iets langer, maar het is gelukt! Uiteindelijk lekkere appelstrudel gegeten!
We waren op het afgesproken tijdstip op de afgesproken plek en waren een van de eerste bussen die weer naar de boot terug reden. Helaas kon de man ook op de terugweg niet gewoon zijn mond houden!
Toen we bij het schip uitstapten waren er een aantal mensen helemaal blij dat we het gehaald hadden, bleek dat ze zich druk hadden gemaakt over het feit dat we niet in de bus zaten toen ze van het kasteel weg reden…we hadden ook niet tegen de gids gezegd dat we niet met hem mee terug gingen. Kon ook niet, want hij was al bijna het kasteel uit, tegen de tijd dat wij iets tegen hem hadden kunnen zeggen. Hij bleek Katy gebeld te hebben dat hij ons miste, tenminste, de gasten hadden hem erop attent gemaakt dat wij het waren! En Katy had gezegd dat het wel goed zou komen! Kom zeg, wij waren de jongste van het stel en we hadden plattegrond mee, zo moeilijk kan het toch niet zijn?!
’s Avonds hij de Crewshow was ik weer MC en toch maar even mijn excuses aangeboden en gezegd dat ze zich geen zorgen meer hoefden te maken, dat we had hadden gered en allebei weer veilig op het schip terug waren!
Jawel, ik mocht de microfoon weer vasthouden! De Chef wil het écht niet doen en ik verdenk Detlef ervan dat hij liever de clown uithangt met de sketches die hij doet!!
Katy gaf de gasten een opwarmertje in de vorm van een verhaal over Cowboys en Indianen. Was heel leuk, ze verdeelde de groep in cowboys, indianen, vrouwen, paarden, de koets, pistolen en pijl en boog. Ieder had zijn eigen geluid en zodra zij cowboys las moesten de “cowboys” het bijbehorende geluid maken. Het was ontzettend hilarisch! Ik zei al dat ik dat niet ging doen, zij deed het zo goed. Maar Detlef zei al dat hij niet zo goed was in het voorlezen… dus ik ben bang dat ik weer het haasje ga zijn!!!
We hadden welgeteld 1 gast uit Engeland, ontzettend aardig mens!! Katy noemde haar de Queen of England, omdat ze de enige was en daarna werd ze door iedereen zo genoemd! Heb haar met het een en ander geholpen en ze was echt overal blij mee en dankbaar voor de hulp. Ze kon niet mee naar Heidelberg omdat ze het in haar rug had en liever wat rustiger aan wilde doen. Ik had haar gezegd dat ik iets voor haar mee terug zou nemen en bij de Lindt Chocolade winkel heb ik wat chocolaatjes voor haar gekocht. De volgende dag is ze voor de zekerheid naar het ziekenhuis gegaan, omdat ze hierna nog meeging op een tocht door Zuid Frankrijk en zeker wilde zijn dat dat kon, anders zou ze naar huis gaan. Dus terwijl zij weg was heb ik de chocolaatjes met een briefje erbij in haar kamer gezet. Ze vond het hartstikke leuk en erg lekker! We hebben aan het volgende schip doorgegeven dat ze goed op haar moesten letten! Want uiteindelijk viel alles mee en is ze toch verder gegaan! Ze heeft me nog wat tips gegeven over Australië, want daar is ze al een paar keer geweest, ze heeft er familie wonen, erg leuk mens!

Groetjes,
Linda