Avonturen in Sydney.

Donderdag 24 December 2015
Goed afgelopen zondag was ik dus naar de film geweest. Volgens de flyer die ik gelezen had zou de film om 7 uur beginnen. Ik was er al vroeg om eerst te kunnen eten, dacht laat ik eerst een kaartje kopen, heb ik dat vast gedaan…blijkt de film al om 6 uur te beginnen!! Het was 10 over half 6, dus dat werd niet eerst eten voordat de film begon! Het was niet zo druk, vond dat ook niet zo gek, rond deze tijd eten de meeste mensen!
Het was een oude bioscoop, vloerbedekking uit de flower power tijd, vergeelde gordijnen en gescheurde bekleding van de stoelen. Maar goed, het ging om de film en die was grappig, verdrietig en een beetje vreemd. Kate Winslet was erg goed en de jurken die ze droeg waren erg mooi!!
Maandag was ik toch al rond half 9 uit bed. Ik heb me gedoucht en aangekleed en alle laatste spullen in de koffer gekregen. Ik heb alle lakens en spullen die gerecycled konden worden weg gebracht en mijn koffer opgeslagen. Ik heb op mijn gemak ontbeten en daarna even tv gekeken. Rond 12 uur ben ik op zoek gegaan naar lunch. Rondje Hunter street gelopen en bij een bakker een sandwich gegeten. Daarna ook daar een vanilla slice gegeten, maar die ik in Brisbane had gegeten was veel lekkerder! Van deze was de room doorzichtig en geen echte room…heb dan ook niet alles opgegeten.
Rond half 3 ben ik mijn koffer gaan halen, ik heb iedereen gedag gezegd en ik ben naar het bus station gelopen. Ik wilde er nog even naar de wc voordat ik wegging, maar het gebouw was gesloten, ik moest naar een public toilet…die bleek te ver weg, daar had ik geen zin in, het zou wel goed komen. Ik had een ticket voor de Greyhound bus van kwart over 3 naar Sydney. Helaas kwam de bus later en gingen we rond half 4 weg. Hij zat ook helemaal vol, er was geen plek meer vrij!
In Newcastle was het nog heel erg heet, bijna geen wind. Onderweg naar Sydney begon het te regenen en niet zo zuinig ook! Het heeft de hele weg geregend, jammer, want we kwamen langs een heel groot meer en hele mooie rotsblokken, maar foto’s maken ging hem niet worden!
We kwamen Sydney binnen via de Sydney Harbour Bridge, met uitzicht op het beroemde Opera House. Helaas zat ik aan de verkeerde kant van de bus om een foto te maken en uiteindelijk was het zo mistig en grauw, dat het ook geen mooie foto had geworden.
Rond 6 uur waren we op het centraal station van Sydney en mijn hostel was daar tegenover, dus ik hoefde gelukkig niet ver te lopen. Fijn, want het regende nog steeds!
Ik blijf een week in Sydney en heb nu een bed in een kamer van 4 dames. Uiteraard zijn dat stapelbedden, dus ik zat al de hele dag mijn vingers gekruist te houden op een bed onderin…tot ik bedacht dat ik ook kon vragen of het mogelijk was een bed onderin te krijgen! Dus toen ik incheckte heb ik gevraagd of het mogelijk was een bed in een kamer te krijgen waar nog niet zoveel mensen inzaten, dat ik meer kans had op een bed onderin…en ik had mazzel! Ik heb kamer 605, op de 6e verdieping gekregen en daar zat nog maar een andere vrouw in, dus ik kon kiezen! Kijk, dat was mooi!
Ik heb eerst mijn bed opgemaakt en mijn spullen een beetje neergezet. We hebben 4 kastjes waar we spullen in kwijt kunnen en wat we met onze eigen slotjes kunnen sluiten…ik heb er 2 meegenomen, speciaal hiervoor, maar ze passen niet, dus nu heb ik mijn kofferlabel als slot gebruikt! Moet toch wat!
Twee jaar geleden kon je een kaart voor wifi kopen bij de hostel en die kon je ook gebruiken om via een munttelefoon te bellen. Helaas verkochten ze wel de kaart, maar die bleek nu alleen voor wifi te zijn. Dus ik heb bij een klein supermarktje een telefoon kaart gekocht. Zo voor de kerstdagen wilde ik oma even bellen, ik kan met mijn ouders skypen, maar met oma alleen smsen. En vond het wel leuk om iets van me te laten horen. Alleen toen ik belde stond ze nog onder de douche!! Haha Ik had me vergist in de tijd, dacht dat ze allang klaar was!!
Dus toen ik heb eerst maar iets gegeten. Onderin de hostel zit een restaurant waar ik spaghetti bolognese heb gegeten…met veel water en weinig smaak! En daarna heb ik het nog een keer geprobeerd, ik had nog een paar minuten over en die hebben we helemaal opgemaakt!
Ik ben die dag redelijk op tijd naar bed gegaan. De busrit duurde maar 3 uur, maar word er toch wel duf van!
Dinsdagochtend was ik rond half 9 uit bed, lekker gedoucht en aangekleed en rond 9 uur was ik onderweg naar een supermarkt. Ik had de avond ervoor al gevraagd waar ik die kon vinden, het was maar 10/15 minuten lopen, maar gisteravond had ik er geen zin meer in.
Helaas regende het dinsdag ook! Weet niet of het s’nachts ook heeft geregend, maar dinsdag is het eigenlijk de hele dag niet droog geweest. Lekker boodschappen gedaan, melk, yoghurt, water en jus d’orange gehaald…woog nog best wel wat. Ging een idioot me toch iets vragen over blinde geleidenhonden….wat ik ging doen vandaag?? Nou, deze zware spullen naar de hostel brengen?!
Hij vroeg hoe lang ik hier bleef, dus ik zei een week, dacht ie dat ik echt maar een week in Australië was!!!! Het was een Fransman, dus kon ook niet anders, maar ik dacht echt waarom moet je tegen me aan staan lullen als ik met 2 zware tassen in mijn handen loop??? Zag ik eruit als een local?! Idioot!!
Goed, alle spullen opgeruimd en rond half 11 terug naar de kamer, bleek mijn kamergenote nog te slapen!! Shit, dan moest ik nog steeds zachtjes doen en hoe zachter je probeert te doen, hoe meer herrie je maakt!
Maar ze is er niet wakker van geworden, dus het is goed gekomen. Aangezien het nog steeds regende en ik nog even geen idee had van wat ik wilde doen, ben ik terug gelopen naar waar de supermarkt was. Dat zat in een winkelcentrum, maar het was niet zo groot als ik dacht. Daarna een tijdje bij Starbucks gezeten om te puzzelen en te schrijven. Later vond ik nog een winkelcentrum, in Chinatown, daar zaten heel veel winkels.
Rond 4 uur weer terug naar de hostel, ik was er klaar mee. Beetje gelezen en bedacht wat ik dan de volgende dag ging doen. Ik had een salade gehaald en rond half 6 ben ik die gaan opeten. Er was vanavond een trivia avond met gratis wijn en kaas met crackers, ik had aan de balie gevraagd of er ook iets anders dan wijn werd geschonken. Degene die antwoorde dacht van wel, maar er was een voucher voor gratis drank te winnen, dus dan kon ik altijd iets anders halen. Ik hoefde me niet in te schrijven, kon gewoon naar de bar gaan. Ik had mijn kamergenote gevraagd of ze ook zin had om mee te doen en dat vond ze wel leuk. Dus we zijn rond 6 uur naar de bar gelopen, die zit onder de hostel…dat is dus de herrie die ik ’s avonds hoor!
Bleek de trivia/quiz in de bioscoop van de hostel te zijn en daarna zouden we naar de bar komen….en dat wist degene in de hostel dus niet….lekker handig!! ( ik zou hier zóveel beter in zijn!)
Anyway, wij naar de bios, waren we de eerste die ons kwamen aanmelden! Wilden met nog wat mensen een team vormen, maar iedereen had zo’n beetje zijn eigen team, dus het bleef alleen bij ons tweeën. Er kwamen nog best veel mensen op af, het zat aardig vol en ze moesten een paar keer heen en weer om meer kaas en crackers te halen!
Het was een quiz van 2 ronden met ieder 10 vragen en het ging over kerst, uiteraard. We noemden onszelf Team Rudolph. En eigenlijk ging het best goed, af en toe vragen waar we echt geen idee van hadden, maar over het algemeen niet heel erg moeilijk.
Aan het einde van de 2e ronde, moesten we onze antwoorden inleveren en kregen de antwoorden van een ander team om na te kunnen kijken en de antwoorden van degene die ons alle vragen stelde. Aan het einde moesten we alles inleveren en gingen ze alle punten optellen. Bleek dat er gelijk spel was tussen 2 teams…dat van ons en nog een andere!! Toen kregen we nog 2 bonus vragen, waarbij we ook gelijk spel hadden en als oplossing moesten we raden hoeveel tattoos degene die de vragen stelde had….en dat hadden wij gewonnen!!!!haha
Jawel, mijn 2e trivia avond deze vakantie en ik win weer!! Hahahah we waren er écht verbaasd over!! We wonnen een voucher voor de bar van $30, -. Het mooie was dat het al de bedoeling was dat mensen met de show-host meegingen naar de bar om een gratis drankje te kunnen krijgen en ik had al gezegd dat dat voor mij niet perse hoefde….maar nu hadden we die voucher en nu moesten we wel!! Hahah
We zijn meteen naar beneden gegaan. Dachten dat we het nooit op zouden krijgen, maar uiteindelijk hebben we er 2 bier, 2 jus d’orange en een kangoeroe pizza van genomen en toen hadden we nog maar $2,- over, dus dat ging nog best snel! Die kangoeroe pizza was nog best te eten! Meestal als iemand een ander soort vlees of een insect probeert zeggen ze dat het naar kip smaakt, maar de kangoeroe smaakt naar rundvlees. Geen idee hoe kangoeroe moet smaken, maar dit komt er het dichtst in de buurt volgens mij. Nu was het niet zo’n heel bijzondere pizza, gewoon lekker opgewarmd in de oven volgens mij, dus ik ga nog wel een keer een andere pizza met kangoeroe vlees proberen!
Geloof dat we rond 9 uur weer naar de kamer gingen. Het was niet zo heel druk, tot de groep uit de hostel kwam en toen zat het bijna vol. De muziek was keihard en ik hou daar helemaal niet van. Lekker op tijd gaan slapen in ieder geval!
Woensdagochtend ging mijn kamergenote alweer weg, dat was wel jammer. We konden het wel goed met elkaar vinden. Zij ging rond 9 uur weg en ik ben rond die tijd gaan ontbijten. Voor vandaag had ik het plan opgevat om naar de Art Gallery te gaan.
Je kunt een trein/bus nemen die kant op, maar het blijkt allemaal te lopen te zijn, dus ik ben lekker gaan lopen. Via George street ben ik naar Hyde Park gelopen. Daar zag ik een grote kathedraal, waar ik eerst naar binnen ben gegaan. Het bleek St. Mary’s Cathedral te zijn, erg groot en erg mooi! Het was helaas nog niet echt mooi weer buiten, dus de zon door de glas-in-lood ramen was er niet, maar binnen hadden ze allemaal kerstbomen met alleen lichtjes erin en dat gaf wel een mooi effect. Uiteraard weer een kaarsje gebrand.
Daarna ben ik naar de Hyde Park Barracks gelopen, dat ligt er eigenlijk tegenover en nu ik toch in de buurt was, wilde ik daar ook wel een kijkje nemen. Deze barak is gebouwd door de gevangenen die vanuit Engeland naar Sydney gebracht werden, in opdracht van Gouverneur Macquerie. Voordat deze barak er stond, moesten de gevangenen zelf een onderkomen zoeken en op deze manier bleven ze allemaal bij elkaar. Het ontwerp van de barak komt van een gevangene, de architect Francis Greenway. De gouverneur was zo onder de indruk van dit ontwerp, dat hij Greenway een pardon gaf.
Door de Industriële Revolutie waren er veel dingen veranderd voor mensen en de armoede vierde hoogtij in die dagen. Uiteraard bracht dat dan weer veel misdaden met zich mee. Om dat in de hand te houden stonden er op de meest kleine dingen, de hoogste straffen. De doodstraf was algauw een veroordeling. Toen men vond dat dat toch een beetje uit de hand liep, is men veroordeelden naar oa Australië gaan sturen. Nu was dat ook niet echt fijn, de reis alleen al duurde een paar maanden, maar leven was beter dan de doodstraf.
Tussen 1819 en 1848 stuurden de Britten zo’n 50.000 gevangenen naar Sydney. Zodra ze in Sydney aankwamen werden ze in verschillende werkgroepen verdeeld. De meesten werkten aan het verwijderen van keien om nieuwe wegen en huizen te kunnen bouwen en het maken van bakstenen voor het bouwen van de huizen.
De barak was gebouwd met een capaciteit voor 600 mensen, maar soms zaten er wel meer dan 1400 mensen in het gebouw.
In 1840 stopte de transportatie naar New South Wales en in 1848 werden de laatste gevangenen naar Cockatoo Island gedeporteerd. Vanaf 1848 werd het Sydney’s Immigration Depot. Dit hield in dat het een soort tussenstop voor zo’n 40.000 vrouwen en weeskinderen. Er stonden nog een paar bedden en er was nog wat kleding uit die tijd. De meeste vrouwen konden een baan vinden via een soort uitzendbureau dat ze hadden op de eerste verdieping van het gebouw. Of ze werden opgehaald door familie en vrienden die hun al naar Australië voorgegaan waren.
In 1862 werd de 3e verdieping gebruikt voor de opvang van oudere, invalide en aan lager wal geraakte vrouwen. Dit bleef in gebruik met het Depot tot 1886.
En daarna van 1887 tot en met 1979 werd het een gebouw voor de verschillende parlementaire afdelingen en de gerechtsafdelingen. En daarbij werd er op de grond er omheen, binnen de omheining nog het een en ander bijgebouwd.
In 1979 is er al begonnen met het opgraven van het verhaal van deze barak en daar hebben ze heel wat bij gevonden! Waarschijnlijk het meeste dankzij de ratten die er in die tijd leefden en het meeste gejat hebben om hun nesten mee te bouwen! Zijn ze toch nog ergens goed voor! En sinds 1984 is het dan een museum.
Beneden in een kamer tegenover de ingang lieten ze zien wat de originele muur was, de originele airco (gewoon gaten in de buitenmuur) en hoe er later airco in gebouwd is! Ook op de eerste verdieping, begane grond, waren grote muurschilderingen met daarop mensen waarvan ze de verhalen kenden van waarom ze daar zaten en hoe ze daar leefden. Al het gereedschap dat ze gebruikten om te werken hing er aan de muur en dat was echt veel!!! Uiteraard lagen er ook ketenen en de werktuigen om te straffen, dat zag er niet fijn uit.
Als de tijd van gevangenschap erop zat of als ze een pardon van de gouverneur kregen, waren de gevangenen vrij om te gaan. En zo ontstond dan eigenlijk Australië zoals we dat nu kennen.
In een van de kamers op de 2e verdieping stonden grote houten kisten met daarin de verhalen en foto’s of kleine spullen die achter gebleven zijn van een aantal vrouwen/weeskinderen die hier verbleven in die tijd.
Op de 3e verdieping was het oudste gedeelte zeg maar. Hier zag je hoe de gevangenen sliepen, ze hadden niet meer dan een hangmat. In één kamer hingen er 30 en in een andere 70…nu was het die dag niet erg warm, maar als het heet is, kan me niet voorstellen dat er ook maar iemand lekker slaapt hier!
Het mooiste is misschien dat er in de voorgevel een klok is gemaakt, waarschijnlijk door een gevangene, die nu nog steeds werkt! Het mechanisme is te zien door de balken tegen het dak, op de tweede verdieping zie je een houten doos eigenlijk, waar de klepel van deze klok nog steeds heen en weer gaat. De mensen die nu het pand beheren moeten een keer in de zoveel tijd de hendel aandraaien om hem weer op te winden. Schijnt geen makkelijk karweitje te zijn! En als je hier uit het raam kijkt, zie je aan de overkant de St. James kerk en daar weer verderop lagen de gebouwen voor het gerecht…dus berechting, hechtenis en vergiffenis lagen in die tijd op één rij….nu is het iets veranderd uiteraard.
Goed, ben hier wel een tijdje zoet geweest en dan heb ik nog niet eens echt alles bekeken! Je kunt een audiotour gratis meenemen, waarbij je dan bij verschillende nummers commentaren kunt beluisteren! Best leuk, zo hoorde ik in de gang dat de mensen die de wanden hebben behangen, hun namen op de muur hebben geschreven voordat het papier erop kwam, dat is dus tevoorschijn gekomen toen het behang eraf kwam. Leuk, die extra details.
Hierna ben ik echt naar de Art Gallery gelopen. Was niet ver weg, eigenlijk achter Hyde Park Barracks. Het museum ligt in wat ze The Domain noemen, een groot groen grasveld waar concerten enz. worden gegeven. Ook staan er mega grote bomen en ik bedoel écht méga groot!!! Heb er een paar foto’s van genomen, maar het zegt niet veel, je moet ze zien staan! Vind het altijd interessant als je bedenkt dat deze bomen er al een tijdje staan en dus al heel wat gezien moeten hebben….
De entree van het museum is gratis, ik moest mijn rugzak afgeven, dat kost ook niets. Maar de exposities die te zien zijn in het gratis gedeelte vond ik eerlijk gezegd niet zo leuk. Dat wat ik wilde zien, “The Greats” zoals ze dat noemden, Rembrandt, Boticelli enz, daar moest je voor betalen…
Ik heb lekker eerst een scone met jam en clotted cream en een pot thee genomen. Daarna toch betaald voor wat ik wilde zien, het was niet anders! Ook hier kreeg ik een audiotour mee, je kon bij de beroemdste schilderijen het nummer intikken en luisteren naar het commentaar. Maar er waren per ruimte ook nummers voor klassieke muziek!! Dat vond ik wel erg leuk! Uiteraard stond dit allemaal op een cd die je kon kopen, maar het was wel handig dat je er eerst naar kon luisteren.
Ik heb de Rembrandt gezien, de Botticelli en er hing zelfs een Vermeer. Maar eerlijk gezegd eentje die ik nog niet eerder van hem had gezien, wist niet dat hij ook religieuze werken had gemaakt , maar hij hing er toch echt. Je mocht foto’s maken, zonder flits. Dat maakt ze er niet mooier op, maar ik heb het toch geprobeerd! Toen ik klaar was, werd er omgeroepen dat we nog maar een kwartier hadden voordat het museum ging sluiten. Bleek het al kwart voor 5 te zijn!! Geen idee hoe laat ik precies ben begonnen, maar ik heb er écht de tijd voor genomen!
Toen ik weer buiten stond, scheen de zon, dat was wel fijn, beetje opwarmen! Ik had in mijn reisgids gelezen over een winkel arcade die in 1891 gebouwd was. Op de heenweg was ik er al naar op zoek gegaan, maar ik heb hem niet gevonden. Wist niet precies meer hoe het heette, maar volgens mij moest het op Pitt street zijn…en op de terugweg liep ik er zo tegenaan!! Het heet The Strand en is een drie verdiepingen grote arcade, met allemaal kleine boetiekjes. De grote ramen hebben allemaal nog glas-in-lood bovenin, de trap is mooi van hout met mooie lampen en hier ook glas-in-lood ramen en nog een ouderwetste lift. Erg leuk! Het zag er nu allemaal wel heel exclusief uit, maar de huur van zo’n pand zal ook geen kattenpis zijn!
De arcade bleek in de Pitt street Mall te liggen, een stuk straat waar geen auto’s doorheen konden, er liepen alleen mensen druk te winkelen! Ergens langs deze straat heb ik echt een mega grote boekwinkel gevonden!!! Ik las later dat er iets van 300.000 boeken in Engels, Japans en Chinees stonden…het was écht heel groot…en ook écht heel druk, dus ik ben heel snel weer naar buiten gegaan!!
Tussendoor naar George street gelopen en daar zag ik nog een interessant gebouw, maar ik had geen zin meer om daar naartoe te lopen vandaag. Ik ben terug gelopen naar Market City, waar ik de dag ervoor een foodcourt had gezien. Echt heel veel Aziatische eettentjes, voor $9,- lekker een bord vol met nasi, groenten en kip gegeten, erg lekker!
Na het eten weer terug gelopen naar de hostel. Ik had weer een nieuwe kamergenote, zij kwam uit Amerika. Ze ging ergens iets drinken en vroeg of ik mee wilde, maar ik had zoveel gelopen, mijn benen wilden niet meer!
En vandaag ben ik weer op mijn gemak opgestaan, gedoucht en aangekleed. Ontbeten en toen ik mijn spullen op ging halen in de kamer, bleken we er nog een kamergenote bij te hebben gekregen. Het ging een beetje vreemd, zij wilde weg toen ik binnen kwam. Ik zei gedag en vertelde hoe ik heette en zij zei alleen maar sorry, sorry en ze ging weg…dacht eerst dat ze Franse was, maar ze bleek uit Argentinië te komen.
Ergens rond 10 uur de deur uit gegaan. Ik heb dat interessante gebouw dat ik gisteren had gezien opgezocht! Bleek het Queen Victoria Building te zijn…een mega grote arcade! The Strand wat ik gisteren zag, was hierbij vergeleken niets…
Blijf een beetje in herhaling vallen met dat “mega”, maar echt als je het zou zien gaf je me gelijk! Het is een gebouw wat een heel blok groot is, dus als je er via een straat in gaat en doorloopt naar de ander kant, kom je in een andere straat uit. Dus van voor naar achteren, maar ook van links naar rechts, het is echt onwijs…maar het werd nog veel erger!
Ik dacht laat ik een rondje lopen op alle verdiepingen, beetje window shoppen en dan is het wel weer goed. Ook hier allemaal boetiekjes, dure merken in ieder geval! Goed, er was level 1, 2 en 3. Op level 2 heb ik een tearoom gevonden, The Palace, waar ik lekker een Devonshire tea heb genomen. Jasmijn thee met 2 scones, jam en clotted cream, erg lekker.
Toen alles op was ben ik verder gegaan met snuffelen. Het gebouw is rechthoekig, maar binnen lopen de winkeltjes langs een ovale balustrade, zo verdeeld in 2 gedeelten. In het midden is een koepel en daaronder stond, daar gaan we weer, een mega grote kerstboom!! Echt, ging van de Ground Floor tot in de koepel, waar de ster op de top zat. Er hingen allemaal Swarovski sterren in, erg mooi.
Later ging ik er naar de toilet en bleek dat de “echte” Tearoom van het gebouw op de verdieping boven level 3 zat. Ik had erover gelezen in mijn reisgids en dacht dus dat ik de tearoom al gevonden had, maar dat bleek niet zo te zijn. Ik heb er uiteindelijk alleen een kijkje genomen, ik had al gegeten en de prijzen lagen iets hoger dan wat ik betaald had…was wel mooi, typisch Brits! Er stonden 4 mensen kerstliedjes te zingen, zag er gezellig uit.
Goed, level 1,2 en 3 had ik al gezien, toen ben ik ook de Ground Floor gaan bekijken en toen bleek er nog een Basement te zijn, dus nog weer een verdieping eronder!!!! Die uit bleek te komen bij de Town Hall metro halte, (dus onder de straat door) ….iets waar ik die ochtend naar beneden ging op zoek naar een toilet!
Maar het was de donderdag voor Kerst, laatste dag dat mensen nog cadeautjes konden kopen en het was druk….echt idioot gewoon!! Vooral die basement, ik wist niet hoe snel ik weer naar boven moest komen!!! Voor de deur bij de Pandora winkel, stonden mensen gewoon in de rij om naar binnen te mogen, niet normaal meer!!! Kopen kunnen ze wel hier!
Goed, eindelijk buiten, frisse lucht! Het was vandaag weer lekker warm, echt hollen of stilstaan volgens mij!
Aan de overkant van de straat zag ik een boekwinkel! Daar ben ik naar binnen gegaan om even te kunnen zitten, maar helaas er stonden niet zoveel stoelen. Daarna toch ook nog even een kijkje genomen in die andere grote boekenwinkel die ik de dag ervoor had gevonden, maar het was ook hier zo druk, ben snel weer weg gegaan.
Even iets gedronken en gelezen en daarna was ik het zat, ben weer terug gelopen naar de hostel. Onderweg bedacht ik me dat het morgen kerst is en ik heb geen idee of er iets open is. Dus ik heb onderweg bij de supermarkt nog een salade gekocht, voor het geval dat!
Ik ben lekker weer naar de food court van Market City gegaan, deze keer een ander tentje geprobeerd en hier weer een bord vol eten gekregen!
Goed, rond 10 uur/ half 11 naar bed gegaan. Onze nieuwe kamergenote ging rond die tijd de deur uit. En de rest is voor een volgend verhaal!

Groetjes,
Linda