Pas op, heel lang verhaal, de laatste!haha

Laatste dagen Australië, Adelaide en Perth
Dus, zaterdag de 16e moest ik heel vroeg op om naar Adelaide terug te gaan! Ik had een vlucht om kwart voor 8 en de shuttle ging al om 5 uur naar het vliegveld! Het was vroeg, maar ik was in ieder geval op tijd! Was zo vroeg dat de balie nog niet eens open was!
Ik was rond 12 uur in Adelaide, met een uur extra tijdsverschil! Dat was wel apart. Ik had Rose al gemaild dat ik weer terug zou komen en ze vroeg hoe laat ik er zou zijn. Dat heb ik haar wel gemaild, maar niets meer gehoord, dus ging er vanuit dat ze die dag moest werken. Bleek dat ze me wel een mailtje had gestuurd, maar dat is nooit aangekomen en dat ze me wel op het vliegveld wilde ophalen! Zij was er rond 10 over half 1 en rond die tijd zat ik al in de bus naar de stad, ik heb haar daar niet gezien. Dat was wel jammer, maar we hebben voor de volgende dag afgesproken.
Die zaterdag heb ik niet veel gedaan, wel een excursie naar Kangaroo Island geboekt voor de maandag. Dan had ik zondag lekker om iets te doen als ik zin had en dinsdag om bij te komen, voor woensdag de 20ste heb ik een vlucht geboekt naar Perth.
Zondag ochtend heb ik een laatste was gedraaid, nog het een en ander geschreven en ’s middags ben ik de stad in gegaan. Ik had naar Ayers House willen gaan, waar een tentoonstelling van kleding uit de jaren 20 was, maar ik had er geen zin in. In plaats daarvan ben ik naar de State Library gegaan. Dat was nog eens een bibliotheek!! Het oude gedeelte dan, het nieuwe gedeelte heb ik niet gezien, maar dat zal ongetwijfeld hetzelfde zijn als iedere andere bibliotheek. Dit was de Morlton Wing, met op de begane grond was nu een soort tentoonstelling in alle kasten, die vroeger waarschijnlijk ook vol boeken stonden. En op de 2e en 3e verdieping stond vol met boeken. Ik heb ze niet geteld, maar het waren er echt een heleboel!!! Ik weet niet of die nog worden uitgeleend, denk dat ze te oud zijn om überhaüpt nog open te slaan, maar er stonden tafels waar mensen op hun laptop/tablets zaten te werken. Er hing nog een oude klok die je kon horen tikken, het was echt geweldig! Blij dat ik hier naar binnen ben gegaan! Daarna ben ik op een food court iets gaan eten, het was er nogal druk, maar ik heb een tafeltje kunnen vinden. Kwam er een gezin aan het tafeltje tegenover mij zitten, waarvan de man niet helemaal goed aangekleed was…of alles was te kort omdat hij zo vet was, dat kan natuurlijk ook. Maar ik keek op een gegeven moment op en zag dat hij een loodgieters decoletté had….eet smakelijk! Als je dat eenmaal ziet kom je er ook niet meer vanaf! Gelukkig was ik al bijna klaar met eten en kon ik er snel weg!!
Ik had om 3 uur met Rose afgesproken, dan was ze klaar met werken, dus ik ben naar de Zoo gegaan. We hadden geen echte plannen, maar zijn uiteindelijk naar Stirling gereden, waar haar moeder woont. We hebben haar gebeld om te vragen of ze iets te doen had, maar ze had geen plannen, dus hebben we haar opgehaald en zijn we ergens iets gaan drinken.
Rond 5 uur ging het café dicht, toen hebben we haar moeder weer naar huis gebracht en we zijn terug gereden naar Adelaide om iets te eten. Het was alleen een beetje druk, er was namelijk een wielerwedstrijd aan de gang, a la tour de france. Uiteindelijk zijn we de brug over gegaan naar Adelaide Noord en daar hebben we lekker een pizza gegeten. Rose heeft me daarna weer bij de hostel afgezet en we hebben afgesproken om dinsdagavond nog ergens te gaan eten, als laatste avond in Adelaide.
Ik ben op tijd naar bed gegaan, want maandagochtend moest ik vroeg op voor mijn excursie….niet dat ik veel heb kunnen slapen!!!
Er was een groep dove mensen in de hostel vanwege een of ander Olympisch iets, geen idee wat het was. Maar deze mensen kunnen behoorlijk luidruchtig zijn, maar zelf horen ze natuurlijk niet hoe luidruchtig dat is! De eerste nacht al waren ze druk met deuren open en dicht laten vallen en sommige maken van die hoge geluiden als ze een beetje kunnen praten, ook daarvan horen ze dus niet hoe hard ze dat doen….Goed, maandagmorgen om 3 uur was het écht niet normaal!!!! Ik moest rond die tijd naar de wc, maar heb daarna niet meer kunnen slapen. Geloof dat ze vroeg op moesten om een vlucht te halen, maar het slaan met deuren, het geluid van het eraf trekken van de lakens van de matrassen en ze weer laten vallen, praten en sleuren met koffers was niet van de lucht, het was echt ongelooflijk en dat duurde minstens een uur!!! Uiteraard had het geen zin om hier iets van te zeggen, want ze hadden me toch niet gehoord!!!
Ik had nu een kamer op de begane grond en deze douches waren open, er zat wel een deur zodat er niemand anders bij kon, maar van de douche naar het gedeelte waar je je aan kon kleden, zat niets, dus alles werd zeiknat. Heel handig! Ben maandagmorgen dan ook naar de eerste verdieping gegaan om me daar te douchen, want daar zat gewoon een deur in.
De excursie begon om kwart voor 7 bij het bus station hier vlakbij de hostel, maar volgens de papieren moest je er al een half uur van tevoren zijn. Ik was erg vroeg, was er al rond 10 over 6…en kon uiteindelijk pas om 5 over half 7 bij de bus inchecken….waarom moest ik er dan zo vroeg zijn?! Het is dat ik al zo vroeg wakker was, anders had ik nog minstens een half uur kunnen blijven liggen!!
Maar goed, de bus zat vol! Rond kwart voor 7 gingen we op weg, met de bus naar Cape Jervis, waar we de veerboot naar Kangaroo Island zouden nemen en dan zou een andere bus ons over het eiland rondrijden. Het was een mooie dag, was al lekker warm ’s morgens. Onderweg zagen we kangoeroes langs de weg!! Bij Myopena Reserve zaten er hele groepen in het veld, blijkt een groot meer te zijn, dus bij water in de buurt. Daarna zag ik er af en toe nog een paar langs huppen!
Om half 9 waren we in Cape Jervis, waar we om 9 uur met de veerboot vertrokken. De overtocht was zo’n 45 minuten en het water was redelijk glad, heb er niet eens zoveel last van gehad. Aan de overkant, in Penneshaw op Kangaroo Island, stapten we in de bus bij Daniel. Hij gaf ons eerst een handout van wat ons die dag te wachten stond en daarna gingen we op weg naar Seal Bay. Daniel vertelde ons waar de naam Kangaroo Island vandaan kwam, wat misschien een schot voor open doel is, maar ik vond het nogal vreemd, omdat we ook vooral zeehonden en zeeleeuwen gingen bekijken!
Maar nee, het eiland is ontdekt door Matthew Flinders voor de UK, hij stuurde er een Franse ontdekker op af genaamd Nicolas Boudain. Deze beste man schreef in zijn logboek dat ze, vlak voordat ze daar aankwamen, geen vlees meer hadden. En dat de kangoeroes op het eiland zo dichtbij kwamen en er totaal geen last van leken te hebben dat zij daar waren….de kangoeroes hebben hun nieuwsgierigheid met de dood moeten bekopen, dat had je natuurlijk al geraden! Hij gaf zijn bemanning opdracht er zoveel te doden als ze konden dragen en zo’n 35 beesten gingen er mee. Als dank je wel heeft hij het toen Kangaroo Island gedoopt…nou, daar kwamen ze dan weer goedkoop mee weg!!
Inmiddels hebben ze zo’n miljoen kangoeroes, 2 miljoen koala’s en nog wat wallabies enz. Nu moet ik zeggen dat het me opviel dat ik tijdens die hele dag maar 2 dode kangoeroes langs de weg heb zien liggen, ik bedoel er lagen wel veel botten langs de weg, maar toch, op een miljoen kangoeroes is 2 karkassen niet veel!
Onze eerste stop, Seal Bay was zo’n uur rijden. We waren er rond half 12 en we gingen met een gids mee het strand op…jawel, er was weer lekker veel zand! Máár dit keer had ik mijn bergschoenen aan en nu had ik veel minder zand in mijn schoenen! Ja, daar was over nagedacht!
Maar dit was ongelooflijk geweldig zeg!!!! We konden er een kolonie Australische zeehonden tot op zo’n 10 meter benaderen!!! Echt gaaf!!!! Ze deden niet veel, het was midden op de dag, dus ze lagen lekker te slapen, maar toch…het was gewoon gaaf om ze te zien. Het deed ze helemaal niets dat wij daar naar ze stonden te kijken, dat was nog het mooiste!! Heb in ieder geval heel wat foto’s gemaakt en een paar filmpjes!!! We zijn er ongeveer een half uur gebleven, daarna gingen we naar Vivonne Bay, waar we gingen lunchen.
We kregen een stuk kip en een worstje van de bbq, salades, brood en een toetje. Je kon thee, koffie en water gewoon pakken, maar als je iets anders wilde drinken moest je dat kopen.
Om kwart over 1 reden we naar de Hanson Bay Wildlife Sanctuary, waar we op zoek gingen naar koala’s en kangoeroes. En we hebben ze gevonden. Een aantal slapende koala’s zelfs, echt zo lief. Ze waren helemaal weg, diep in slaap!! Zou echt bang zijn dat ik uit de boom zou vallen, maar geloof dat ze zich echt heel goed vasthouden! En we hebben er een echidna gezien, dat is een soort egel. Maar deze word geen balletje zodra er gevaar dreigt, deze graaft zich in, zodat zijn buikje in de grond zit. Geloof dat ze zich zelfs helemaal in kunnen graven, zo hebben er een paar de bosbranden overleefd.
En we hebben een kangoeroe familie gezien. Volgens Daniel zijn deze kangoeroes anders dan die op het vaste land, in oost en west heb je de grijze kangoeroes, in het midden de Redbacks, die groter kunnen worden dan mensen als ze rechtop staan. Die op het eiland zijn bruin met een grijze buik, maar dat heb ik niet goed kunnen zien, want ze bleven onder de bomen zitten. En bij het visitors centre lag een echt wild dier!! Een hond, die ook echt vast lag te slapen, want hij keek niet op of om toen we langs hem naar binnen liepen!! Haha
Daarna reden we door naar de Remarkable Rocks. Voordat we daar aankwamen, konden we ze langs de weg al zien. Dus Daniel heeft de bus even langs de kant van de weg gezet, zodat we daar vandaan al wat foto’s ervan konden maken. Het zijn écht Remarkable Rocks, het zijn granieten blokken in hele idiote vormen, echt in de middle of nowhere! Echt ze liggen op een punt van een rots en er is verder niets anders. Niemand weet ook hoe ze daar gekomen zijn of dat het ooit ergens aan vast heeft gezeten, geen idee. Het ziet er ook heel idioot uit eigenlijk, maar echt remarkable! Door zand, wind en water hebben de rotsen heel uiteenlopende vormen gekregen, één leek er op een helm, een ander leek op zo’n pacman mannetje en weer andere leken alsof er een hap uit genomen was. Heel apart.
Ook hier hadden we ongeveer een half uurtje om rond te kijken, voordat we verder gingen naar de Admiral’s Arch. Dit was ook écht geweldig!! We moesten een lange houten trap af om er te komen, het waaide er als een idioot en het was koud!! En had ik mijn jas meegenomen??? Nee, tuurlijk niet, die lag nog in de bus!!! Hahah Ik had van tevoren al gelezen dat het er best fris kon zijn op het eiland, dus ik had mijn jas mee voor het geval dat….maar ik wist niet precies wat me hier te wachten stond en had geen zin om dat ding mee te slepen, tot dan toe had ik hem nog niet nodig gehad….goed, volgende keer dus gewoon áltijd m’n jas mee!!
Anyway, hier zaten ook Nieuw Zeelandse zeehonden, de soort zonder oren en een vacht…als je de foto’s ziet weet je het verschil! Bedenk me nu dat ik het misschien ook verkeerd om vertaal, maar goed, er waren zeehonden….denk ik…
Het waren wel mooie beesten en het waren er veel! Er waren ook 2 kleintjes, zo schattig!! Hier konden we niet zo dichtbij komen, het water was er nogal ruig en ze lagen te ver weg, niet op een strand zoals de zeeleeuwen die we hebben gezien. Maar dat maakte niet uit, het was nog steeds mooi om ze te zien. De Arch was ook ongelooflijk mooi!! Het is een boog, zoals het woord al zegt, door wind, water en zand uitgeslepen…maar het kan ook een grot zijn geweest, waar de achterkant van is weg geslagen, want er hingen druipstenen binnenin…Hmmm dat is iets om uit te zoeken!
Goed, was toch wel blij dat ik weer naar boven kon, want het was er écht koud!! En het rook er ook niet echt fris trouwens! Haha
Dit was het laatste dat we van het eiland te zien kregen, daarna gingen we naar het Visitors Center in Flinders Chase park. Hier konden we naar de wc, water bijvullen en iets kopen.
Rond 5 uur gingen we eerst mensen afzetten bij het vliegveld, dat was ongeveer een uurtje rijden. Daar vandaan was het een half uur naar Penneshaw, waar we om half 8 de veerboot weer terug zouden nemen naar Cape Jervis. Dacht dat we dan genoeg tijd zouden hebben om iets te eten voordat we aan boord stapten, maar Daniel moest ons eerst laten zien waar we iets konden eten, tegen de tijd dat we uit de bus stapten, hadden we helemaal niet zoveel tijd meer! Ik heb bij een pizzeria patat gehaald….duurde even en toen bleek dat ik het in een zakje kreeg!! Ik had mensen patat uit een doosje zien eten en dacht dat dat ook bij hun vandaan kwam, maar dat bleek dus niet zo te zijn! Moest ik met die volle zak weer terug de bus in. Het was lekker heet en onhandig om te eten, maar ik heb niets laten vallen gelukkig!! Aan boord iets te drinken gekocht.
Deze keer was de overtocht iets ruwer, ben halverwege buiten gaan staan voor de frisse lucht en de horizon die ik beter kon zien. Daarbij was er ook een hele mooi zonsondergang!!! Ik stond daar en bedacht me dat we eigenlijk helemaal geen dolfijnen hadden gezien, op de heenweg vertelde de chauffeur dat ze hier ook zaten, maar ik heb ze niet gezien. En écht waar, ik had het nog niet bedacht of ik zag er één uit het water springen!!!!! Ik zweer het!!! Het ging te snel om er een foto van te maken, daarna zag ik alleen heel kort een vin. De golven waren zo hoog dat het geen zin had om daar een foto van te maken, want dat had niemand gezien. Vond het écht geweldig!!!! Denk niet dat er veel mensen waren die hem of haar gezien hebben, ik stond alleen op het achterdek, iedereen zat boven.
Toen we weer aan wal stonden, heb ik toch maar een pil genomen, voelde me niet heel erg fijn en de weg terug zou ook weer lekker een slalom worden. Denk voordat het helemaal niet goed gaat, toch maar even wel innemen! We konden niet meteen weg, want een andere bus die wat mensen mee zou nemen, had onderweg panne gekregen. Nu kwam er een kleiner busje en we wisten niet of alles daar in zou passen, als dat niet zo was, dan kon er het een en ander bij ons in de bus. Het duurde niet zo heel lang, ondertussen konden we de zon helemaal onder zien gaan. Eenmaal onderweg zagen we de bus staan en wilde de chauffeur kijken of hij kon zien wat het probleem was, dat duurde ook weer even….
Inmiddels was het natuurlijk donker geworden, de tijd dat de meeste dieren wakker worden….onderweg was mijn mantra dat de koala’s in hun bomen bleven zitten en de kangoeroes aan hun kant van de weg bleven, was echt bang dat er een over zou steken!! Heb al verhalen gehoord van mensen die koala’s moesten ontwijken midden in de nacht!
Heb wel kangoeroes gezien, gelukkig langs de kant van de weg. Heb eigenlijk de hele weg mijn ogen niet dicht gedaan, bang dat ik misselijk zou worden, was echt niet fijn. Tegen de tijd dat we op een rechte weg reden, konden mijn ogen dicht! Rond half 11 ’s avonds kwamen we aan bij de bushalte en ben ik naar de hostel gelopen. Ben meteen naar bed gegaan en heb dit keer redelijk kunnen slapen, geen luidruchtige mensen op de gang!!
Ps in Seal Bay zitten Australian Sealions en bij Admiral’s Arch zitten New Zealand fur seals…heb het even nagekeken!!
Goed, dinsdag was weer een lekker rustige dag! Ik heb lekker uitgeslapen, na het douchen, aankleden en ontbijten heb ik me vast ingecheckt voor de vlucht naar Perth. Ik heb bij de balie mijn boardingpass uitgeprint. Een van de medewerkers had haar konijn mee naar het werk, zo’n lieffie!!! Zelfde kleur als mijn konijn, maar deze had zijn oortjes rechtop en het was echt een kleintje!! Mocht hem even aaien. Heb haar later foto’s van mijn konijn laten zien natuurlijk!
Ik heb rond 12 uur Rose geprobeerd te bellen, maar de munttelefoon at al mijn muntjes op, kloteding! Daarna postzegels gehaald, kaarten op de bus en geld gepind. Iets gekocht en in de stad nog een keer geprobeerd Rose te bellen, we hebben afgesproken voor 5 uur die avond. Het was ongelooflijk heet die dag, bewolkt en ontzettend benauwd, zelfs de wind was warm!!
Ik heb in een foodcourt iets te drinken gehaald en ik ben er een tijd gaan zitten schrijven. Daarna een rondje winkelcentrum en even voor 5 uur zag ik Rose al. We hebben in een pub van de Stag hotel gegeten, lekker een stuk zalm met salade erbij. We hebben de zalm alleen terug gestuurd, was nog heel erg rauw van binnen, zag er niet lekker uit. Gevraag of ze nog een minuutje de oven in konden, maar we kregen gewoon 2 nieuwe! O ja, er zat een korstje van een notenmengsel op, heel lekker….maar op de nieuwe zalm die we kregen zat die korst op de huid kant….en die eet ik niet op!! Dat was wel apart!! We zijn niet zo laat weggegaan, Rose had tot 7 uur muntjes in de automaat. Ze heeft me weer afgezet bij de hostel en ze zou kijken of ze woensdag moest werken, zo niet, dan kon ze me afzetten op het vliegveld.
Koffer ingepakt, nog even via skype gesproken met mijn moeder en mijn broer en toen zat het er weer op voor die dag!
Woensdag ben ik rond half 9 opgestaan, gedoucht en aangekleed, alles in mijn koffer gestopt en rond half 10 weer uitgecheckt. Koffer even opgeslagen en in de lobby nog even mijn mail gecheckt. Met Rose afgesproken dat ze om 12 uur naar de hostel zou komen, ze hoefde niet te werken. Rond 10 uur ben ik naar een boekwinkel gelopen die ik afgelopen zaterdag al had ontdekt. Maar toen was hij al dicht en zondag ook. Het bleek een 2e handsboekwinkel te zijn!!! En heb er uiteraard een boek op de kop kunnen tikken! Hahah
Daarna ergens een kop thee gehaald en tegen half 12 terug gelopen naar de hostel…waar Rose natuurlijk al was!! Haha die is altijd te vroeg! We hebben mijn koffer opgehaald en we zijn naar Rundle street gereden. Waar we nu eindelijk een sapje hebben kunnen drinken in het café waar we al een paar keer eerder zijn geweest. Maar ze schenken die sapjes niet de hele dag en we waren er steeds te laat voor, maar nu hebben we er een kunnen scoren!! Zagen er chemisch uit, maar ze waren erg lekker!
Rond kwart voor 1 zijn we in de auto gestapt en naar het vliegveld gereden. Rose heeft me er voor de deur afgezet, parkeren was $8,- per uur, dat was niet nodig. We hebben nog een laatste selfie gemaakt, een goede knuffel gegeven en toen gingen we ieder onze eigen weg.
Mijn vlucht naar Perth ging rond 3 uur en ik zou er om 4 uur aankomen, maar de vlucht duurde zo’n 3 uur…jawel, ik ging weer terug in de tijd. Dit keer was er een tijdsverschil van 7 uur met Nederland.
Ik heb vanaf het vliegveld een bus genomen naar de stad, had in de Jetstar brochure al gelezen waar ik die moest nemen. Het duurde even en ik wist ook niet precies waar ik uit moest stappen. Uiteindelijk bleek dat ik te ver doorgereden was en al eerder uit had kunnen stappen. Maar goed, ik heb de hostel gevonden….het was een oud gebouw vlak naast de trein….en mijn kamer zat aan de kant waar de trein langs reed, geweldig!!!
Vorig jaar had ik op het schip een stel uit Perth, dat oorspronkelijk uit Rotterdam kwam en al sinds 1953 in Perth woonden. Ik kreeg ook van hun een emailadres en een uitnodiging om langs te komen, dus ik had ze al laten weten dat ik eraan kwam. Ik zou ze bellen, maar de hostel had geen telefoons en degene die ik uiteindelijk in de stad kon vinden wilde ik niet gebruiken…die buurt was niet een van de gezelligste en zeker niet rond deze tijd! Dus ik heb wat boodschappen gedaan en ben terug gegaan naar de hostel, waar we via email voor de volgende dag hebben afgesproken.
Ondertussen reden de treinen echt af en aan langs, constant de rinkelende bellen van de spoorbomen en het toeteren van de passerende treinen, werd er lichtelijk chagrijnig van! Rond middernacht moest ik naar de wc en toen kwam er een vrouw huilend binnen….vroeg wat er aan de hand was, maar dat had ik beter niet kunnen doen!! Kreeg een heel relaas over hoe ze zich dit niet kon veroorloven, ze had haar voet opengehaald en ze volgende dag had ze een sollicitatie gesprek, ze had echt een baan nodig, want ze had geen geld meer….oké….en langzaam achteruit lopen, hahaha!
Uiteindelijk is ze zelf de gang op gestrompeld, hoorde toen van iemand anders dat zij de aanstichster was van alles in de bar en dat ze er al aardig wat achter haar kiezen had…dat was me inmiddels al duidelijk! Ben terug gegaan naar mijn kamer, stond ze op de gang nog moeilijk te doen. Uiteindelijk heeft degene achter de balie haar naar het ziekenhuis gestuurd. Maar dat was voor mij wel de druppel om te kijken of ik ergens anders naartoe kon, wat een gedoe zeg, daar had ik echt geen zin in! Had iets gevonden, maar ben toch eerst nog even naar de balie gegaan om te vragen of ze een andere kamer voor mij hadden. Ik had een double room, daar hadden ze niets meer in vrij, maar wel een twin met badkamer aan de andere kant van het gebouw (of oordopjes..) ….maar die was wel duurder in prijs….
Dus niet, had iets goedkopers gevonden, hotel waar ik eigen badkamer kreeg, gratis wifi én ontbijt inbegrepen!! Dus dat heb ik meteen geboekt, zoveel mogelijk spullen weer terug in de koffer gedaan en geprobeerd nog wat te slapen. Volgende morgen al rond 6 uur wakker, niet meteen eruit gegaan. Maar de treinen gingen al lekker! Echt rond 7 uur gingen er in nog geen 10 minuten tijd, ten minste 6 treinen langs!!!
Heb me gedoucht en aangekleed, alles ingepakt en ontbeten. Rond half 9 ben ik me al gaan uitchecken, krijg voor de niet geslapen nachten mijn geld terug. Vroeg of ze ook iets konden doen voor die ene nacht, maar dat ging niet.
Mijn hotel was de King’s Perth aan Hay street, zo ver mogelijk weg van de treinen! Ik kon nog niet mijn kamer in, daarvoor was het nog te vroeg, maar ik kon mijn koffer er wel kwijt. Ik heb in de lobby nog wat brochures gelezen en rond 10 uur ben ik naar het trein station gelopen.
Daar nam ik de trein van half 11 naar station Murdoch, waar Harry en Trudy me op kwamen halen. Ze hebben een mooi huis in Lemming, buitenwijk van Perth. Harry is aannemer geweest en heeft het huis zelf gebouwd, het is echt groot!!! We hebben lekker zitten kletsen, in Nederlands en Engels en ’s middags mocht ik blijven lunchen. Trudy had worteltjes, boontjes, aardappelpuree en lamsburgers en vla toe, erg lekker!! Eindelijk echt eten!!! Dat zei ik ook tegen haar en ze vertelde dat ze eerst een pizza had willen halen, toen ze bedacht dat ik dat waarschijnlijk al de hele vakantie had gegeten. En daar had ze gelijk in! Dit was er lekker allemaal! Na het eten nog even aan tafel gezeten met een kopje thee.
Rond half 3 zijn we naar King’s Park gereden, dat is in de stad. Het is echt een onwijs groot park!!! We hebben de auto geparkeerd en een rondje gelopen, het licht op een berg, waardoor je een mooi uitzicht op de stad hebt, het water en South Perth. Toen we het rondje af hadden, zijn we in de auto gestapt en hebben we nog een rondje gereden, zodat ik kon zien hoe immens groot het park is. En het is echt enorm, veel faciliteiten om te zitten en te barbequen, iets wat alle Australiërs zo’n beetje doen in het weekend. Maar het is lekker om hier de drukte van de stad te kunnen ontlopen.
Rond half 5 zijn we de stad in gereden en hebben ze me afgezet bij mijn hotel. Ze wilden liever thuis eten en rond deze tijd werd het natuurlijk al drukker op de weg. Dus we hebben daar afscheid genomen. Heb een erg lekkere dag gehad, vond het fijn dat ze me uitgenodigd hebben, was erg gezellig!!!
Ik heb me ingecheckt en heb een kamer op de 7e verdieping gekregen. Heel groot, een tweepersoonsbed en een eenpersoonsbed. Net als in Darwin, maar het ziet er hier beter uit en ik hoef hier niet bang te zijn dat ik kakkerlakken in de badkamer vind!!! Lekker op tijd naar bed gegaan!
Vrijdag had ik dus lekker uit kunnen slapen, maar helaas, ik zat om half 8 al rechtop in bed. Om 8 uur er toch maar uit gekomen, gedoucht en aangekleed. Tijdens het ontbijt een brochure van de veerboot naar Rottnest Island bekeken. Ze hadden namelijk ook goedkopere tickets, maar ik kon op de website niet vinden of dat ook gold voor een YHA lidmaatschap. Volgens de brochure bleek dat dus wel zo te zijn, dus na het ontbijt meteen een ticket gekocht voor de veerboot naar Rottnest Island voor zaterdag. Ik had gisteravond al gezien dat je zelf kon aangeven hoe laat je er naartoe wilde en nu bleek dat ik wel mee kon naar het eiland, maar de terugreis was vol. Er waren meerdere opstapplaatsen, dus ik heb ook gekeken naar Fremantle. En daar kon ik wel mee heen en terug, scheelde me ook nog een uur varen zag ik later!
Om half 11 had ik de trein naar Fremantle, was maar een ritje van een half uur. Dus ook voor zaterdag was dat wel mooi, hoefde ik er ook niet zo vroeg uit! Ik wilde graag met de hop on hop off tram mee en zag dat deze rond kwart over 12 bij de eerste stop terug zou komen. Het was net half 12, dus ik had nog even de tijd om rond te lopen. Ik stond ruim op tijd bij de eerste halte, maar om half 1 was die tram er nog niet. Ik ben bij het visitors center gaan vragen of die tijden wel klopte en of die tram nog wel zou komen. Ze hebben de chauffeur gebeld en toen bleek dat hij vertraging had, maar dat hij onderweg was. Ik kreeg een paar pepermuntjes mee om het wachten wat minder vervelend te maken, maar zodra ik weer bij die halte was, kwam de tram er net aan!
De chauffeur was een Schot die al jaren in Australië woont, maar zijn accent was hij nog niet kwijt. Het was wel grappig, we moesten bij de veerboot even wachten om te zien of er nog meer mensen mee wilde en bij de Fremantle Prison moesten we even wachten op een paar mensen die mee zouden gaan na de tour door de gevangenis. Ik ben er zelf niet naar binnen gegaan, we hebben wat foto’s kunnen maken terwijl we stonden te wachten en dat was wel even genoeg. De rit zou ongeveer een uur moeten duren, maar ik geloof dat ik veel later weer bij de eerste halte aankwam. Heb eigenlijk niet op de tijd gelet. Ik heb een rondje gelopen door de Fremantle Markets en daarna heb ik iets gedronken bij een bakery. Weer een vanilla slice geprobeerd, maar de allereerste die ik in Brisbane heb gegeten, blijft toch het lekkerst!
Tijdens de rondrit met de tram kwamen we langs het Maritime Museum, waar een tentoonstelling was over de uitvindingen van Leonardo Da Vinci. Het leek me wel interessant, dus ik ben daar naartoe gelopen. Kwam alleen een paar boekhandels tegen, oa een tweedehands boekwinkel, dus tegen de tijd dat ik bij het museum aankwam was het al half 5 en het museum zou sluiten om 5 uur. Er was nog een mevrouw die graag naar binnen wilde, ze wilde een kaartje kopen, maar de man achter de balie zei dat ze voor die 25 minuten wel zo naar binnen mocht…ik stond er naast en heb die man gevraagd of hij dat echt meende…ja hoor zei hij, hij stond hier met zijn collega’s te praten, hij had niets gezien! Dus ik ben snel naar de Da Vinci tentoonstelling gelopen. Het was echt interessant, van zijn uitvindingen hebben ze kleine replica’s gemaakt. Echt geniaal!! Hij heeft onder andere veel dingen bedacht die met oorlog voeren te maken hadden, vooral in de tijd dat hij bij Lorenzo de Medici in dienst was. Maar hij had ook een ontwerp voor een vliegtuig, een fiets en veel mechanismen om het optillen van zware voorwerpen makkelijker te maken. Eigenlijk te veel om op te noemen en waarschijnlijk stond hier nog maar een fractie van alles wat er in dat hoofd opkwam! Ongelooflijk dat één persoon zoveel heeft kunnen bedenken!
Rond 5 uur ging het museum dan echt sluiten en ben ik terug gelopen naar het station om de trein naar Perth te nemen. Iets te eten gehaald en terug gegaan naar het hotel.
Zaterdag moest ik om 10 uur in Fremantle zijn, de veerboot ging om kwart over 10 weg. Ik ben op tijd opgestaan, heb me vast ingecheckt voor mijn vlucht naar huis voor maandag en rond 8 uur zat ik aan het ontbijt. Om half 9 was ik de deur uit. Ik had de trein van 9 uur willen nemen, maar ik had zo hard gelopen dat ik al in die van kwart voor 9 kon stappen.
In Fremantle nog een paar postzegels gekocht bij het postkantoor dat gelukkig al open was. Bij de E shed markets nog een rondje gelopen en tegen 10 uur zat ik op de veerboot naar Rottnest Island.
Het was boven al vol en beneden was het nog helemaal leeg. Ik had een stoel aan het raam. We gingen later weg dan geplant, weet niet wat de vertraging was. We kregen een safety video te zien die niet helemaal lekker liep, het geluid liep achter, heel vreemd. Ik heb mij ogen vooral op de video gericht gehouden…maar uiteindelijk blijkt het open water toch niet mij vriend te zijn! Ergens halverwege moest ik toch echt weer een pilletje nemen en ik wist niet hoe snel ik van die boot af moest komen toen we er eenmaal waren!!
Voelde me echt niet lekker, ik wilde bij het visitor’s center even op een bankje in de schaduw zitten. Maar helaas, wel bankjes, maar geen schaduw. Binnen was het harstikke druk, bij de toilet stond een mega rij, dus het ging even niet zo fijn. Uiteindelijk bij het visitors center het een en ander gevraagd over wat ik wilde doen. Ik had gelezen over een Quokka Walk en een trein rit die je kon doen naar een berg, vanwaar je dan een mooi uitzicht had over het eiland. Maar op mijn brochure stonden geen tijden, bleek nu dat er maar 1 walk was en de trein ging maar 2x en die tijden overlapten elkaar…dus dat schoot niet erg op. Ik wilde een ticket voor de trein kopen, maar mijn pinpas deed het niet. Echt idioot, had hem die ochtend nog gebruikt bij het postkantoor! Er was een geldautomaat waar ik dan met een andere pas iets heb kunnen pinnen. Een van de vrijwilligers van het visitors center vroeg me of ze me ergens mee kon helpen en ik vertelde wat mijn plannen waren, maar dat het niet erg uitkwam met alle tijden. Toen zei ze dat ik over het hele eiland de quokka’s tegen zou komen, dat de trein alleen die ene rit deed en dat het uiteindelijk ook te heet was om die walk te doen…zij was degene die die walk zou doen en van de manier waarop ze het allemaal vertelde was al duidelijk dat ze daar geen zin in had….Na dit gesprek had ik al geen zin om met dat mens mee te lopen, wat een chagrijn!!
Goed, ik wilde een ticket kopen voor een hop on hop off bus, maar iedereen was druk en de chagrijn vertelde me dat ik die ook op de bus zelf kon kopen. Toen ben ik eerst naar de toilet gegaan, iedereen was inmiddels weg. Ik heb bij een bakery iets gegeten en gedronken. En inderdaad, daar zag ik al mijn eerste quokka!!!! Ik had er al eens eerder een gezien, in de Adelaide Zoo had Rose me er naartoe gebracht. Maar hier lopen ze gewoon in het wild rond. Het zijn echt grappige beestjes!! Het zijn een soort mini kangoeroes, ze springen ook rond en ze dragen hun baby’s ook in een buidel. De eerste persoon die dit eiland ontdekte was Willem de Vlamingh, (misschien was het wel een Belg eigenlijk!), toen hij hier aankwam dacht hij dat de quokka’s grote ratten waren en gaf het eiland de naam Rattennest…nu is dat niet echt een naam die toeristen aantrekt, vandaar dat het nu Rottnest Island heet!
Om half een ben ik op de bus gestapt, eerst het hele rondje meegereden, dat duurde ongeveer een uur. Om kwart voor 2 ging de volgende en ben ik weer ingestapt, dit keer uitgestapt bij de vuurtoren. De volgende bus zou een half uur later langs komen en aangezien ik om 4 uur alweer zo’n beetje bij de veerboot moest zijn, kon ik er ook niet veel langer blijven. Maar de vuurtoren bleek verder weg dan ik dacht en een half uurtje was echt te kort om dan ook nog in de vuurtoren naar boven te gaan….
Onderweg naar de vuurtoren zag ik wel een aantal quokka’s zitten!! Probeerde foto’s te maken, maar er kwam ook een busje met toeristen omhoog die bij iedere quokka stil bleef staan, dus ik kon er niet op mijn gemak een foto maken. Ben toen eerst maar doorgelopen naar de vuurtoren. Een aantal foto’s gemaakt van het uitzicht, wat erg mooi was, je kon bijna al het hele eiland overzien. Uiteraard zou je natuurlijk meer zien als je echt de vuurtoren in ging, maar daar had ik echt geen tijd voor.
Op de weg terug naar de bushalte heb ik foto’s van de quokka’s kunnen maken. Er was me al verteld dat het hele nieuwsgierige beestjes waren en dat als je ze iets als gras te eten gaf, dat ze dan naar je toe zouden komen. Ik had een paar grassprieten geplukt om aan ze te geven en een van de twee quokka’s die ik zag zitten, kwam ook meteen op me af. Het gras pakte hij/zij ook aan, maar legde het naast zich neer! Kennelijk toch niet het juiste gras! Haha
Hij/zij kwam echt dichtbij, wilde bijna bij me op schoot gaan zitten…vond het zielig, want ik had niets te eten mee. Ben er dan ook niet zo heel lang gebleven. Later zag ik er nog een paar en iemand gaf ze wat groen uit de boom waar ze onder zaten en dát aten ze graag op. Dus dat had ik die andere quokka’s beter kunnen geven!! De bus zou er rond half 3 weer zijn, maar hij was later. Ik heb het rondje afgemaakt naar Thompson Bay, waar ik iets heb gegeten en gedronken. Ik heb nog een kaarsje gebrand in de kerk en voor ik het wist was het tijd om naar de veerboot te gaan. Ik was nu een van de eerste die opstapte, dus ik kon nu buiten gaan zitten. Dat was wel fijn, frisse lucht en ik kon mijn ogen op het eiland houden!
De zee was weer lekker ruig, we gingen echt alle kanten op! Regelmatig kwamen er ook spetters van opspattende golven en een keer kwam er echt een grote plens water naar beneden. De mensen die tegenover mij op het bankje zaten werden zeiknat!! Haha Blij dat ik aan de andere kant zat!
Om 5 uur waren we weer in Fremantle, waar ik de trein terug naar Perth nam. Ik heb gegeten bij een Chinees in de buurt van het hotel en ik lag weer op tijd in bed. De volgende keer dat ik naar dit eiland ga huur ik een fiets, dan kan ik het hele eiland op mijn gemak rond gaan en zoveel quokka’s zien als ik wil!!
Zondag was mijn laatste dag in Perth en ik heb niet veel gedaan. Lekker op mijn gemak opgestaan en ontbeten. Na het ontbijt wat kaarten geschreven en vast het een en ander ingepakt en klaar gelegd voor de volgende dag. Uitgezocht hoe ik het beste op het vliegveld kon komen. Mijn vliegtuig ging al om half 8 ’s morgens naar Hong Kong. Er was wel een shuttle om naar het vliegveld te gaan, maar die zou pas om half 7 daar zijn. Dat was voor mij al veel te laat. Een taxi zou veel geld gaan kosten, dus ik heb gekeken of er zo vroeg al bussen zouden rijden. En jawel, ik kon om 5 uur al een bus naar het vliegveld nemen.
Rond 12 uur ben ik naar buiten gegaan en heb ik eerst gekeken waar de bushalte was…bleek echt vlakbij, nog geen 5 minuten lopen vanaf het hotel! Ik heb de kaarten op de bus gedaan en wat rondgelopen, foto’s gemaakt van wat mooie gebouwen en wat gewinkeld. Om half 4 had ik het wel weer gehad. Ben terug gegaan naar het hotel, waar ik lekker rustig heb gezeten en geschreven. Ben er alleen uit gegaan om iets te eten te halen en die avond lekker op tijd naar bed gegaan!
Moest alleen midden in de nacht naar de receptie bellen of ze de muziek op de gang uit wilden zetten…normaal was dat al rond 10 uur ’s avonds uit, maar dit keer waren ze het vergeten….fijn!
Om 4 uur ging de wekker, snel gedoucht en aangekleed. Laatste spullen in de koffer, gekeken of ik alles had en rond half 5 ben ik naar beneden gegaan. Ik zat op de 7e verdieping en het kon wel even duren voordat de lift er was.
Stond uiteraard veel te vroeg bij de bushalte…iemand dacht dat ik de bus gemist had. Ik was te laat voor die van half 5 en ik was te vroeg voor die van 5 uur, dus het had zomaar gekund! Terwijl ik stond te wachten spetterde het een beetje, maar daar bleef het gelukkig bij. Er was geen bushokje om in te schuilen! Om half 6 stond ik op het vliegveld en ik kon er snel mijn koffer kwijt. Ik had er nog iets willen drinken en eten, had er speciaal geld voor over gehouden….maar bij de gate zelf waren geen restaurantjes!!!! Alleen een dutyfree winkeltje en meer niet…. Wel lekkere bankjes, dus ik heb daar maar mijn muffin opgegeten en mijn lege flesje met water gevuld…
Op een gegeven moment kwam er echt een mega hoosbui naar beneden, met onweer!! Echt je kon niets meer zien door de ramen, zoveel water kwam er naar beneden. Daardoor liepen de vluchten wel wat vertraging op, niemand ging met dit weer de lucht in en toen het eenmaal wel kon, was het natuurlijk druk op de baan.
We gingen een half uur later weg dan gepland, maar daar hebben we verder geen last van gehad. We kwamen wel op tijd in Hong Kong aan. Het vliegtuig was zo goed als leeg!! Ik had twee lege stoelen naast mij en een hele lege rij stoelen voor mij, dat was echt fijn! Ik heb de film The Intern zitten kijken met Robert de Niro, die als 70 jarige gepensioneerde weer als intern bij een bedrijf aan de slag gaat. Hij is echt oud aan het worden! En ik heb Ricki and the Flash zitten kijken met Merryl Streep. Ze speelt hierin een rockster, maar vond er niet zo heel veel aan eigenlijk.
Om half 4 waren we in Hong Kong, waar ik weer naar de Plaza Premium Lounge ben gelopen om te kijken of ze een kamer hadden. Dit keer had ik een overstap van 9 uur…scheelt misschien 6 uur, maar het is toch nog best wel een tijdje… Heb een kamer voor 3 uur genomen, even geslapen (uiteraard begon er ergens iemand te boren toen ik er net was…maar het hield wel op gelukkig!), lekker gedoucht en alvast maar mijn warme kleren aangetrokken…moest er wel weer aan wennen!!
Na die 3 uur kon ik nog een uur in de lounge gaan zitten, waar ik lekker heb gegeten. Ik ben in de lekkere stoelen gaan zitten om te schrijven en ik ben er tot half 10 gebleven..terwijl ik er al m 8 uur weg had moeten gaan, maar er is niemand die het controleert. Ik had er nog wel langer kunnen blijven zitten, er stond pas een uur voor de boardingstijd aangegeven welke gate we moesten hebben.
Had gehoopt dat de middelste stoel leeg bleef, maar helaas het vliegtuig zat helemaal vol. Deze keer duurde de vlucht lang…Ricki and the Flash afgekeken, Learning to drive gekeken met Ben Kingsly en een stukje van Ratatouille.
Om 10 voor half 7 stond ik op Schiphol, we landden ergens aan de achterkant en moesten toen nog een heel stuk rijden naar de gate. Daar vandaan moest ik een stuk lopen naar de douane en een tijd wachten op mijn koffer. Geloof dat ik om kwart over 7 buiten stond! Ik heb de trein van half 8 naar Arnhem genomen, waar mijn vader me van het station ophaalde. En om 9 uur was ik thuis, zat ik aan de croissantjes met een kop thee.
Het is hier lekker koud!!! Het was zondag 31 graden in Perth en hier was het 7 graden, scheelt een beetje!!!
Dat was het weer!!!!!! Bedankt weer voor het meelezen en meeleven met mijn avonturen!! Het was geweldig, ben erg blij dat ik er geweest ben en ik ga er zéker nog een keer naartoe, want ik heb nog lang niet alles gezien!!!

Groetjes,
Linda